تسنیم
کاربر ویژه انجمن
- تاریخ ثبت‌نام
- 1/1/70
- نوشته‌ها
- 361
- پسندها
- 0
تأليف شيخ يوسف القرضاوي
به راستي كه همه ي دلايل فطري، عقلي و سمعي نشان از يگانگي و بي همتايي خداوند دارند. اگر انسان به فطرت و سرشت خود كه تحت تأثير دخالت هاي بيروني و يا تلقين هاي خارجي واقع نگرديده واگذار شود، خود را در جهت قدرتي برتر از انسان و هستي مي يابد و او را با دو انگيزه اشتياق و ترس بانگ مي زند. مخصوصاً اگر سختي ها و مشكلات دامن گير او شده و غم و اندوه وي را در برگرفته و دستش از ياري مردم كوتاه گردد. در اين صورت خالصانه متوجه پروردگارش شده و هرچه را كه قبلاً به آن توجّه ميکرد و طبق وهم و گمان يا جهل و هوي پرستي و يا تأثير بدِمحيط، مؤثر مي*دانست به كناري مي*نهد و ديگر به انسان*ها و حيوانات و گياهان و اشياء بي*جان پناه نمي*برد. و اين قضيه همان است *كه طي داستان كِشتي*سواران در حال غرق كه قرآن روايت مي*كند، به آن اشاره كرديم. قرآن در اين*باره مي*فرمايد :
{ حَتَّي إذَا كُنْتُم فِي الْفُلكِ وَ جَرينَ بهِم بِرِيحٍ طَيِّبَةٍ وَفَرِحُوا بِهَا جَاءَ*تْهَا رِيحٌ عَاصِفٌ وَ جَاءَ*تْهُم الْمَوْجُ مِنْ كُلِّ مَكَانٍ وَ ظَنُّوا أنَّهُم احِيط بِهِم دَعَوا اللهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ لَئنْ أنْجَيْتَنَا مِنْ هَذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرينَ } يونس/22
«(چه بسا) هنگامي* كه در كشتي*ها قرار مي*گيريد با باد موافق، سرنشينان را حركت مي*دهند و سرنشينان به آن شادمان مي*گردند. به ناگاه باد سختي وزيدن مي*گيرد و از هر سو،* موج به سويشان مي*دود و مي*پندارند كه (توسط مرگ از هر سو) احاطه شده*اند (و راه فراري نيست) خدا را به فرياد مي*خوانند و طاعت و عبادت و فرمان*برداري و دين را تنها از او مي*دانند (و عهد مي*كنند كه) اگر ما را از اين حال برهاني، از زمره*ي سپاسگزاران خواهيم بود.»
ما از اين آيه براي اثبات وجود خداوند بهره برديم امّا در عين حال دليلي است بر يگانگي او، زيرا نشان مي دهد كه انسان به هنگام فراغت و رهايي از عوامل و انگيزه هاي انحراف و مراجعه دوباره به فطرت خالص و پاك خود، در هنگام سختي ها و مشكلات به سوي بت ها و خدايان دروغين متوجّه نمي شود، بلكه بسوي خداوند يكتا و پروردگارخود و جهانيان ميل مي كند. خداوند در اين داستان، از گرايش دروني اين مشركان خبر مي*دهد:{ دَعَوا اللهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ }
به نقل از کتاب: حقيقت توحيد، تأليف شيخ يوسف القرضاوي
آخرین ویرایش:
