taha______alone
کاربر فعال و مفید
- تاریخ ثبت‌نام
- 1/1/70
- نوشته‌ها
- 208
- پسندها
- 0
شریعتی در باب خلیفه ی دوم و شناخت خود از نحوه ی ایمان آوردناو به پیغمبر چنین می گوید: «او وقتی به پیغمبر گروید که وی هنوز در خانهی ارقم مخفی بود و با سی و نه تن ُ که تمام پیروانش را تشکیل می دادند ُدر حکومت وحشت و شکنجه و خطر می زیست . در تمام دوران نبوت پیغمبر ُ همه جابا او بود و از نزدیکترین اصحاب وی به شمار می رفت . پیغمبر دختر او را بهزنی گرفت و شخص علی دختر خویش را به همسری او داد ُ او اسلام را به یکقدرت بزرگ جهانی تبدیل کرد و کمر قوی ترین امپراطوری های شرق و غرب را شکستُ او وارث پرشکوه ترین امپراطوری ها و سلطنت های زمین شد و هم چون یک ژندهپوش فقیر می زیست . پیاده راه می رفت و بر خاک می خفت . او فرزندش را کهبه شراب خوردن در مصر ُ متهم شده بود ُ به دست خود تازیانه زد ُ می گریست ومی زد . با شگفتی پرسیدند: چرا می گریی ؟ پس چرا می زنی ؟ گفت : عمر قاضیمی زند و عمر پدر می گرید ! وقتی هم در بستر مرگ افتاده بود ُ شرطی را کهبا شورای خلیفه گذاشت ُ این بود که فرزند او ُ عبدا... که به زهد معروف بودکاندیدای جانشینی او نکنند.»
مجموعه آثار 26 صفحه 304
شریعتی چگونگی گفتمان علی (ع) را با خلیفه ی اول و دوم چنین بیا ن می کند: «... علی در خانه اش می نشیند و سکوت می کند و شمشیر بر روی مخالفانش نمی کشد چون مخالف داخلی است و بعد بیعت می کند و پشت سر همین ها نماز می خواند و بعد در جنگ ها مورد مشورت قرار می گیرد و برای آنها خیراندیشی می کند ُ و مراوده و دوستی دارد و در عین حال هرگز چنانکه دیدیم تا آخر عمر از سر اصول و مبانی اعتقادیی که به آن معتقد بود یک وجب عقب نشینی نکرد و حتی چنانکه دیدیم در هیچ یک از مواردی که انتقاد داشت گذشت نکرد ُ و چنانکه دیدیم در شورا برای تایید رویه دو شیخ خلافت را کنار گذاشت و نابودی خودش را امضا کرد و آن رویه را تایید نکرد.»
مجموعه آثار 26 صفحه 189
شریعتی از دوران حکومت او و رفتارش با توده ی مردم چنین می گوید: «بنی عباس در تاریخ اسلام کاری کردند که سرنوشت ما و تاریخ اسلام به این روز افتاد . یک کار عجیب کردند . توده مسلمان تا کوچکترین ناراحتی از نظر سرنوشت جامعه می دید ُ کوچکترین ظلم و ستمی از طرف خلیفه می دید ُ یا یکی از وابستگان قدرت خلافت را می دید که از مقام خودش سوء استفاده کرده ُ مردم کوچه و بازار از هر شغلی به مسجد می ریختند و داد و فریاد و محاکمه و توضیح خواستن و این وضع حساسیت اجتماعی توده مسلمان در زمان پیغمبربود ُ در زمان عمر بود در زمان ابوبکر بود ُ در زمان علی بود و حتی در زمان دوران بنی امیه بود . معلوم است که بر چنین مردمی نمی شود ُ "درست و حسابی حکومت کرد" نمی شود آنها را آرام و فارغ البال به زیر مهمیز کشید ! آنها تا این اندازه "فضول " بودند! همان طور که تا صدای اذان بلند می شد به نماز می رفتند همان طور هم وقتی که می دیدند عمر ُ امپراطوری که مصر و ایران و روم را برایشان گرفته ُ پیرهنی که از غنایم جنگ پوشیده از پیراهن اصحاب دیگر کمی درازتر است ( غنیمت ها باید مساوی تقسیم می شد چه عمر باشد چه یک سرباز ) اعتراض کردند که چرا این پیراهن تو بلندتر است ؟ مردم به جای این که از او سپاس گذاری کنند و برایش صلوات بفرستند ُ که ایران و روم را گرفته و ازش تقدیر کنند ُ اولین بار محاکمه اش کردند و یقه اش را گرفتند که چرا پیراهن تو از مال دیگران بیشتر است و غنیمتی که تو گرفتی از غنایم دیگر بیشتر بوده ؟ تبعیض کرده ای ! بعد عمر مجبور می شود ـ آن هم نه این که سخنگوی اش بیاید به مخبرین توضیحاتی بدهد ُ نه ُ می کشندش به مسجد ! تا عبدا... پسرش را شاهد بیاورد . می گوید : بیایید تحقیق کنید ُ نماینده بفرستید ُ هر جا که می خواهید نماینده بفرستید ُ چون من قدم دراز است و مقدار پارچا های هم که به همه رسیده بود ـ و برای بعضی ها کافی بود ـ برای من کافی نبود ُ این بود که عبدا... قسمت خودش را به من داد تا از دوتا قواره غنیمتی ُ یک پیراهن برای من بشود و بنابراین این سهم خودم به اضافه سهم پسرم عبدا... است . بروید ببینید ُ عبدا... از این غنیمت ندارد ؟ آنها هم رفتند و تحقیق کردند ُ بعد تبرء اش کردند!»
مجموعه آثار 20 چه باید کرد ؟ صفحه 213 و 212
شریعتی در تحلیل نهایی و کلی خود از عملکرد و سیره و روش دوران زمامداری ابوبکر و عمر معتقد است که: «..در این جا با این که انتقادات اصلی شیعه - آن چنان که که از زبان علی تجسم عینی و کامل روح اسلام می شنویم درست و دقیق است ُ اما هیچ مورخ منصفی که از تاریخ سیاسی اسلام آگاه است ُ هر گاه حکومت این دو صحابی نامی پیغمبر را با رژیم های قیصرها و خسروهای تاریخ می سنجد ُ نمی تواند از اعجاب و تحسین خودداری کند ُ به عقیده ی من تنها بد اقبالی این دو مرد در این بود که رقیبشان مردی خارق العاده چون علی است و مورخان غالبا آنان را با وی می سنجند و محکوم می کنند . اگر علی در برابر نمی بود حکومت آن دو حکومتی بی نظیر در جهان جلوه می کرد.»
مجموعه آثار 29 حسین وارث آدم صفحه 356
البته هیچ کدوم ازین ها به مقصود اینکه آقای شریعتی شیعه اثناعشری نبوده نیست.
