صدیق
مدیر تالار
- تاریخ ثبت‌نام
- 19/1/13
- نوشته‌ها
- 620
- پسندها
- 1
مزاح و شوخی و مداعبه و خندیدن در اسلام پسندیده و نیکوست و مشروع است مادامی که در آن افراط صورت نگیرد وموجب آزار دیگران نشود که معمولا در این حالت به صورت غیبت و دروغ و افترا و استهزاء نمایان می شود.
تبسم به روی دیگران صدقه است
عن أبي ذر رضی الله عنه قال : قال رسول الله صلى الله عليه و سلم : تبسمك في وجه أخيك صدقة
از ابوذر رضی الله عنه روایت شده است گفت: رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمودند:تبسم(خنیدن) تو به روی برادرت صدقه است. 1
بشاشت و گشاده روی مولانا رسول الله صلوات الله علیه و سلم
عن عبد الله بن الحارث بن جزء رضی الله عنه قال : ما رأيت أحدا أكثر تبسما من رسول الله صلى الله عليه و سلم
از عبدالله بن حارث بن جزء رضی الله عنه روایت شده است ، فرمود: هیچ کسی را ندیدم بیشتر از رسول الله صلی الله علیه و سلم تبسم کند. 2
مزاح و شوخی سیدنا رسول الله صلی الله علیه و سلم
عن أنس بن مالك رضی الله عنه قال : كان رسول الله صلى الله عليه و سلم يدخل علينا ولي أخ صغير يكنى أبا عمير وكان له نغر ( طائر صغير ) يلعب به فمات فدخل عليه النبي صلى الله عليه و سلم ذات يوم فرآه حزينا فقال " ما شأنه ؟ " قالوا مات نغره فقال " يا أبا عمير ما فعل النغير ؟
از انس بن مالک رضی الله عنه روایت شده است ، گفت: رسول الله صلی الله علیه و سلم بر ما داخل میشدند و برادر کوچکی داشتم که مکنا به ابو عمیر بود و پرنده ای کوچک داشت که با آن بازی می کرد و مُرد(پرنده). پیامبر صلی الله علیه و سلم در روزی از روز ها بر او وارد شد و اورا دید که محزون و ناراحت است فرمودند: اورا چه شده است؟ گفتند: پرنده ی اش مُرده است. پیامبر صلی الله علیه و سلم [به شوخی] فرمودند: ای ابو عمیر پرنده کوچکت چه کار کرده است؟ 3
و در روایتی دیگر انس بن مالک رضی الله عنه می گوید:
إن كان النبي صلى الله عليه و سلم ليخالطنا حتى يقول لأخ لي صغير ( يا أبا عمير ما فعل النُغير ؟)
پیامبر صلی الله علیه و سلم با ما مهربانی و شوخی می کرد تا اینکه به برادر کوچکم [به شوخی ] می فرمود: ای ابو عمیر پرنده کوچکت چه کار کرده است؟ 4
امام نووی رحمه الله تعالی در شرح این حدیث نویسد:
وجواز المزاج فيما ليس إثما
[در این حدیث فوائد زیادی است از جمله] جایز بودن شوخی ای که در آن گناهی نیست. 5
زیادی خنده سبب قساوت قلب می شود
عن أبي هريرة قال قال رسول الله صلى الله عليه و سلم : لا تكثروا الضحك فإن الضحك تميت القلب
از ابوهریره رضی الله عنه روایت که می گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمود: زیاد نخندید که خنده [زیاد] قلب را می میراند. 6
در این حدیث از خنده ی زیادی و به نوعی قهقه نهی شده که دلالت بر کراهت آن است و علت آن نیز در خود حدیث اشاره شده که سبب قساوت دل می شود .
حافظ ابن حجر رحمه الله تعالی در "فتح الباری" می گوید:
والذي يظهر من مجموع الأحاديث أنه صلى الله عليه و سلم كان في معظم أحواله لا يزيد على التبسم وربما زاد على ذلك فضحك والمكروه من ذلك إنما هو الإكثار منه أو الافراط فيه لأنه يذهب الوقار
و چیزی که از مجموع این احادیث (احادیث مذمت خنده ی) ظاهر می شود ، آنحضرت صلی الله علیه و سلم در شادترین حالشان بر تبسم زدن زیادی نمی کردند و گاهی بر آن اضافه کردند و خندیدند ،و این در حالتی که درش افراط و زیاده روی شود ، مکروه می باشد ؛ زیرا وقار و متانت انسان را می برد. 7
---------------------
1. حدیث صحیح ؛ ابن حبان (2 / 221 ح 474) و ترمذی (4 / 339 ح1956) این حدیث را روایت کردند.
2. حدیث حسن؛ ترمذی (5 / 601 ح 3641) و امام احمد بن حنبل (4/191 ح 17750) این حدیث را روایت کردند و محققین آن دو کتاب سند حدیث را "صحیح" یا "حسن" دانستند که صواب "حسن" بودن است والله اعلم.
3.حدیث صحیح؛ ابن حبان ( 1 / 312ح 109) و ابوداود (2 / 711 ح 4969) این حدیث را روایت کردند.
4.حدیث صحیح ؛ بخاری (5 / 2270 ح 5778) و مسلم ( 3 / 1692 ح 2150) این حدیث را روایت کردند.
5. شرح النووي على صحيح مسلم 14 / 129
6. حدیث صحیح ؛ ابن ماجه ( 2 / 1403 ح 4193) آن را با لفظ مذکور روایت کرده و با الفاظ دیگر طولانی نیز، ترمذی ( 4 / 551 ح 2305) و امام احمد (2 / 310 ح 8081) و طبرانی در معجم الاوسط (7 / 125 ح 7054) و دیگران ، روایت کردند.
7. فتح الباري شرح صحيح البخاري 10 / 505
تبسم به روی دیگران صدقه است
عن أبي ذر رضی الله عنه قال : قال رسول الله صلى الله عليه و سلم : تبسمك في وجه أخيك صدقة
از ابوذر رضی الله عنه روایت شده است گفت: رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمودند:تبسم(خنیدن) تو به روی برادرت صدقه است. 1
بشاشت و گشاده روی مولانا رسول الله صلوات الله علیه و سلم
عن عبد الله بن الحارث بن جزء رضی الله عنه قال : ما رأيت أحدا أكثر تبسما من رسول الله صلى الله عليه و سلم
از عبدالله بن حارث بن جزء رضی الله عنه روایت شده است ، فرمود: هیچ کسی را ندیدم بیشتر از رسول الله صلی الله علیه و سلم تبسم کند. 2
مزاح و شوخی سیدنا رسول الله صلی الله علیه و سلم
عن أنس بن مالك رضی الله عنه قال : كان رسول الله صلى الله عليه و سلم يدخل علينا ولي أخ صغير يكنى أبا عمير وكان له نغر ( طائر صغير ) يلعب به فمات فدخل عليه النبي صلى الله عليه و سلم ذات يوم فرآه حزينا فقال " ما شأنه ؟ " قالوا مات نغره فقال " يا أبا عمير ما فعل النغير ؟
از انس بن مالک رضی الله عنه روایت شده است ، گفت: رسول الله صلی الله علیه و سلم بر ما داخل میشدند و برادر کوچکی داشتم که مکنا به ابو عمیر بود و پرنده ای کوچک داشت که با آن بازی می کرد و مُرد(پرنده). پیامبر صلی الله علیه و سلم در روزی از روز ها بر او وارد شد و اورا دید که محزون و ناراحت است فرمودند: اورا چه شده است؟ گفتند: پرنده ی اش مُرده است. پیامبر صلی الله علیه و سلم [به شوخی] فرمودند: ای ابو عمیر پرنده کوچکت چه کار کرده است؟ 3
و در روایتی دیگر انس بن مالک رضی الله عنه می گوید:
إن كان النبي صلى الله عليه و سلم ليخالطنا حتى يقول لأخ لي صغير ( يا أبا عمير ما فعل النُغير ؟)
پیامبر صلی الله علیه و سلم با ما مهربانی و شوخی می کرد تا اینکه به برادر کوچکم [به شوخی ] می فرمود: ای ابو عمیر پرنده کوچکت چه کار کرده است؟ 4
امام نووی رحمه الله تعالی در شرح این حدیث نویسد:
وجواز المزاج فيما ليس إثما
[در این حدیث فوائد زیادی است از جمله] جایز بودن شوخی ای که در آن گناهی نیست. 5
زیادی خنده سبب قساوت قلب می شود
عن أبي هريرة قال قال رسول الله صلى الله عليه و سلم : لا تكثروا الضحك فإن الضحك تميت القلب
از ابوهریره رضی الله عنه روایت که می گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمود: زیاد نخندید که خنده [زیاد] قلب را می میراند. 6
در این حدیث از خنده ی زیادی و به نوعی قهقه نهی شده که دلالت بر کراهت آن است و علت آن نیز در خود حدیث اشاره شده که سبب قساوت دل می شود .
حافظ ابن حجر رحمه الله تعالی در "فتح الباری" می گوید:
والذي يظهر من مجموع الأحاديث أنه صلى الله عليه و سلم كان في معظم أحواله لا يزيد على التبسم وربما زاد على ذلك فضحك والمكروه من ذلك إنما هو الإكثار منه أو الافراط فيه لأنه يذهب الوقار
و چیزی که از مجموع این احادیث (احادیث مذمت خنده ی) ظاهر می شود ، آنحضرت صلی الله علیه و سلم در شادترین حالشان بر تبسم زدن زیادی نمی کردند و گاهی بر آن اضافه کردند و خندیدند ،و این در حالتی که درش افراط و زیاده روی شود ، مکروه می باشد ؛ زیرا وقار و متانت انسان را می برد. 7
---------------------
1. حدیث صحیح ؛ ابن حبان (2 / 221 ح 474) و ترمذی (4 / 339 ح1956) این حدیث را روایت کردند.
2. حدیث حسن؛ ترمذی (5 / 601 ح 3641) و امام احمد بن حنبل (4/191 ح 17750) این حدیث را روایت کردند و محققین آن دو کتاب سند حدیث را "صحیح" یا "حسن" دانستند که صواب "حسن" بودن است والله اعلم.
3.حدیث صحیح؛ ابن حبان ( 1 / 312ح 109) و ابوداود (2 / 711 ح 4969) این حدیث را روایت کردند.
4.حدیث صحیح ؛ بخاری (5 / 2270 ح 5778) و مسلم ( 3 / 1692 ح 2150) این حدیث را روایت کردند.
5. شرح النووي على صحيح مسلم 14 / 129
6. حدیث صحیح ؛ ابن ماجه ( 2 / 1403 ح 4193) آن را با لفظ مذکور روایت کرده و با الفاظ دیگر طولانی نیز، ترمذی ( 4 / 551 ح 2305) و امام احمد (2 / 310 ح 8081) و طبرانی در معجم الاوسط (7 / 125 ح 7054) و دیگران ، روایت کردند.
7. فتح الباري شرح صحيح البخاري 10 / 505
آخرین ویرایش:
