zohreh
مدیر تالار
- تاریخ ثبت‌نام
- 1/1/70
- نوشته‌ها
- 976
- پسندها
- 0
ممكن است بگویی می خواهم توبه كنم اما گناهانم بسیار زیاد است و نشده است كه عمل فحشا و زشتی را ترك كنم مگر آنگه در آن غوطه ور شده و آن را انجام داده ام و نه حتی گناهی را كه به خیالت رسیده باشد مگر آنكه بیش از اندازه آن را مرتكب شده ام، نمی دانم آیا ممكن است خداوند آنچه را كه در آن سالیان طولانی انجام داده ام ببخشاید یا نه؟!
ای برادر بزرگوار، به تو می گویم این تنها مشكل تو نیست بلكه مشكل بسیاری از كسانی است كه می خواهند توبه كنند. برایت مثالی از جوانی می آورم كه یكبار سؤالی را اینگونه مطرح كرد، او از ابتدای نوجوانی شروع به انجام و ارتكاب گناه كرده تا جایی كه در سن هفده سالگی دارای پرونده طولانی پر از اعمال زشت و فواحش از انواع صغیره و كبیره بوده است و به افراد زیادی از كوچك و بزرگ تجاوز كرده،* حتی یكبار دختر خردسالی را مورد تجاوز قرار داده و بارها و بارها نیز دزدی و سرقت كرده است،* حال می گوید كه بسوی الله متعال روی آورده و توبه كرده ام و بعضی شبها عبادت كرده و نماز تهجد می خوانم و روزهای دوشنبه و پنجشنبه روزه می گیرم و هر صبح بعد از نماز فجر قرآن می خوانم، آیا توبه ام پذیرفته خواهد شد؟ آیا برای من امكان توبه وجود دارد؟
ما مسلمانان مرجع و منبع اصلی مان در فهم و اجرای احكام و شناخت حلال و حرام و حل مشكلات و برخورد با آنها، كتاب الله و سنت رسول الله – صلی الله علیه و سلم – و در حالتی ابتدا به این دو ریسمان الهی رجوع می كنیم. لذا هنگامی كه به قرآن كریم نگاهی می اندازیم این پیام الهی را می بینیم:
}قل یا عبادی الذین أسرفوا علی أنفسهم لا تقنطوا من رحمة الله إن الله یغفر الذنوب جمیعا إنه هو الغفور الرحیم و أنیبوا إلی ربكم و أسلموا له من قبل أن یأتیكم العذاب ثم لا تنصرون{ زمر/53و54
) }ای پیامبر از سوی من) بگو: ای بندگانی كه بر خود اسراف كرده اید،*از رحمت خداوند ناامید نشوید. براستی خداوند همه گناهان را می بخشد. بی گمان اوست آمرزگار مهربان (بسیار بخشنده و مهربان است) و پیش از آنكه عذاب به شما رسد و آنگاه یاری نیابید، به سوی پروردگارتان بازآیید و در برابر او تسلیم شوید.{
این جوابی دقیق و روشن برای آن مشكل مطرح شده است و آنچنان واضح است كه نیازی به توضیح بیشتر ندارد.
اما ... آن احساسی كه گناهان بیشتر از آن است كه خداوند آنها را ببخشد،
اولا: ناشی از عدم یقین بنده به وسعت و دامنه رحمت پروردگارش است.
ثانیا: ناشی از نقص ایمان به قدرت خداوند بر بخشیدن تمامی گناهان است.
ثالثا: ناشی از ضعف عمل مهمی از اعمال قلب كه همان "رجاء" است می باشد
رابعا: ناشی از بدبینی و عدم گمان تائب در پاك شدن گناهان می باشد.
حال به هركدام از موارد چهارگانه گذشته جداگانه جواب می دهیم...
اما مورد اول: در روشن شدن آن این پیام الهی كفایت می كند:
}و رحمتی وسعت كل شیء} اعراف/156
}رحمت من همه چیز را فرا گرفته است.}
اما مورد دوم:
"قال تعالی من علم أنی ذو قدرة علی مغفرة الذنوب غفرت له و لا أبالی ما لم یشرك بی شیئا"
"خداوند متعال [در حدیث قدسی] می گوید: هركس نظر و عملش درباره من چنین باشد كه توانایی بخشش تمامی گناهان را دارم، او را خوام بخشید و برایم اصلا مهم نخواهد بود به شرط آنكه با من كسی را شریك نگرداند. (یعنی به من شرك نیاورد)" این واقعه مربوط به زمانی می شود كه بنده پروردگارش را در سرای آخرت ملاقات می كند.
اما مورد سوم: این مورد را نیز این حدیث باعظمت قدسی جواب می دهد:
"یا ابن آدم إنك ما دعوتنی و رجوتنی غفرت لك علی ما كان منك و لا أبالی،* یا ابن آدم لو بلغت ذنوبك عنان السماء ثم استغفرتنی غفرت لك و لا أبالی، یا ابن آدم لو أنك أتیتنی بقراب الأرض خطایا ثم لقیتنی لا تشرك بی شیئا لأتیتك بقرابها مغفرة"
"ای فرزند آدم، تا زمانی كه مرا به فریاد بخوانی و به من امید داشته باشی، هر چه كه بر آن باشی می بخشایمت و برایم این عمل مهم نیست. ای فرزند آدم، اگر تو به نزدم به اندازه وسعت و پهنای زمین اشتباه و خطا بیاوری و با من ملاقات كنی در حالیكه برایم شریكی قرار نداده ای (به من شرك نورزیده ای) من نیز به نزد تو خواهم آمد در حالیكه به همان اندازه خطاهایت بخشش و مغفرت به همراه دارم."
اما مورد چهارم: این حدیث رسول رحمت – صلی الله علیه وسلم - در جواب آن كافی است:
"التائب من الذنب كمن لا ذنب له"
"توبه كننده از گناه همانند كسی است كه هیچ گناهی ندارد.(پرونده اعمالش از گناه خالی می باشد...
