ابوحفص موحد
Member
- تاریخ ثبت‌نام
- 9/9/15
- نوشته‌ها
- 8
- پسندها
- 0
«توبه»
توبه: یعنی بازگشت از گناه و نافرمانی الله به طاعت و عبادت الله.
توبه: محبوب الله تعالی می باشد الله می فرماید: إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ (بقره222) خداوند توبه کاران و پاکیزگان را دوست می دارد.
توبه: بر هر مومنی واجب است، يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَّصُوحًا (تحریم8) ای کسانی که ايمان آورده ايد، به درگاه خدا توبه کنيد، توبه ای از، روی اخلاص باشد.
توبه: از اسباب رستگاری است، وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (نور31) اي مومنان! همگي به سوي خدا برگرديد تا رستگار شويد.
توبه نصوح: الله با آن گناهان را می بخشد هر چقدر هم که بزرگ و زیاد باشد، قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (زمر53) بگو: ای بندگان من که بر زيان خويش اسراف کرده ايد، از رحمت خدا مايوس، مشويد زيرا خدا همه گناهان را می آمرزد اوست آمرزنده و مهربان.
ای برادر گناهکار از رحمت پروردگارت نا امید مشو، زیرا باب توبه باز است تا وقتی که خورشید از مغرب طلوع می کند.
پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرماید: « إِن الله تعالى يبْسُطُ يدهُ بِاللَّيْلِ ليتُوب مُسيءُ النَّهَارِ وَيبْسُطُ يَدهُ بالنَّهَارِ ليَتُوبَ مُسِيءُ اللَّيْلِ حتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ مِن مغْرِبِها » رواه مسلم. خداوند يد (دست) خويش را به شب می گستراند تا توبهء کسی را که در روزگناه نموده قبول نمايد و يد خويش را به روز می گستراند تا توبهء گنهکار شب را بپذيرد، تا آفتاب از مغرب طلوع کند.
چه انسانهای که از گناهان زیاد و بزرگشان توبه نموداند و الله توبه آنان را پذیرفته است الله می فرماید: وَالَّذِينَ لَا يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَهاً آخَرَ وَلَا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَا يَزْنُونَ وَمَن يَفْعَلْ ذَلِكَ يَلْقَ أَثَاماً/ يُضَاعَفْ لَهُ الْعَذَابُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَيَخْلُدْ فِيهِ مُهَاناً/ إِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلاً صَالِحاً فَأُوْلَئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَكَانَ اللَّهُ غَفُوراً رَّحِيماً (فرقان68-70) و كساني كه همراه با الله معبود ديگري را به فرياد نميخوانند، و جاني را كه خداوند [خونش را] حرام كرده است جز به حق نميكشند، و زنا نميكنند و هر كس چنين كند كيفر آن را ميبيند. عذاب او در قيامت دو چندان ميگردد و خوار و ذليل جاودانه در عذاب ميماند. مگر كسي كه توبه كند و ايمان آورد و عمل صالح انجام دهد، پس اينانند كه خداوند بديهايشان را به نيكيها تبديل ميكند و خداوند آمرزندة مهربان است.
توبه نصوح، توبه ای است که باید پنج شرط در آن موجود باشد:
اول: اخلاص، هدف از توبه فقط بخاطر خدا و دریافت ثواب و نجات و رهایی از عذابش باشد.
دوم: پشیمانی از گناه به وسیله احساس ناراحت شدن از گناهان و تمایل به انجام ندادن آن.
سوم: ترک سریع گناه و معصیت، پس اگر گناه حق الله باشد آن را باید ترک نماید و اگر آن فعل حرام باشد ترک آن واجب است، و اگر از حقوق مردم باشد به خلاص شدن از آن اقدام نما، یا حق را به صاحبش برگردان و یا طلب بخشش و حلالیت کن.
چهارم: عزم بر اینکه در آینده به آن گناه برنگردد.
پنجم: اینکه توبه نباید هنگام تمام شدن وقت آن انجام شود مانند وقت فرارسیدن اجل و یا طلوع خورشید از مغرب، الله می فرماید: وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ حَتَّى إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّي تُبْتُ الآنَ (نساء18) توبه كساني پذيرفته نيست كه مرتكب گناهان ميگردند( و به دنبال انجام آنها مبادرت به توبه نمينمايند و بر كرده خويش پشيمان نميگردند) تا آن گاه كه مرگ يكي از آنان فرا ميرسد و ميگويد : هم اينك توبه ميكنم ( و پشيماني خويش را اعلام ميدارم ) .
و پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرماید: « مَنْ تاب قَبْلَ أَنْ تطلُعَ الشَّمْسُ مِنْ مغْرِبِهَا تَابَ الله علَيْه » رواه مسلم. آن کس که پيش از طلوع نمودن آفتاب از مغرب توبه کند خداوند توبه اش را می پذيرد.
پروردگارا توفیق توبه نصوح را به ما عطا فرما و از ما بپذیر، براستی که تو شنونده و دانا هستی.
نوشته: محمد الصالح العثیمین در 17/4/1406 هـ
ترجمه: ادریس موحد
توبه: یعنی بازگشت از گناه و نافرمانی الله به طاعت و عبادت الله.
توبه: محبوب الله تعالی می باشد الله می فرماید: إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ (بقره222) خداوند توبه کاران و پاکیزگان را دوست می دارد.
توبه: بر هر مومنی واجب است، يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَّصُوحًا (تحریم8) ای کسانی که ايمان آورده ايد، به درگاه خدا توبه کنيد، توبه ای از، روی اخلاص باشد.
توبه: از اسباب رستگاری است، وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (نور31) اي مومنان! همگي به سوي خدا برگرديد تا رستگار شويد.
توبه نصوح: الله با آن گناهان را می بخشد هر چقدر هم که بزرگ و زیاد باشد، قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (زمر53) بگو: ای بندگان من که بر زيان خويش اسراف کرده ايد، از رحمت خدا مايوس، مشويد زيرا خدا همه گناهان را می آمرزد اوست آمرزنده و مهربان.
ای برادر گناهکار از رحمت پروردگارت نا امید مشو، زیرا باب توبه باز است تا وقتی که خورشید از مغرب طلوع می کند.
پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرماید: « إِن الله تعالى يبْسُطُ يدهُ بِاللَّيْلِ ليتُوب مُسيءُ النَّهَارِ وَيبْسُطُ يَدهُ بالنَّهَارِ ليَتُوبَ مُسِيءُ اللَّيْلِ حتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ مِن مغْرِبِها » رواه مسلم. خداوند يد (دست) خويش را به شب می گستراند تا توبهء کسی را که در روزگناه نموده قبول نمايد و يد خويش را به روز می گستراند تا توبهء گنهکار شب را بپذيرد، تا آفتاب از مغرب طلوع کند.
چه انسانهای که از گناهان زیاد و بزرگشان توبه نموداند و الله توبه آنان را پذیرفته است الله می فرماید: وَالَّذِينَ لَا يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَهاً آخَرَ وَلَا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَا يَزْنُونَ وَمَن يَفْعَلْ ذَلِكَ يَلْقَ أَثَاماً/ يُضَاعَفْ لَهُ الْعَذَابُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَيَخْلُدْ فِيهِ مُهَاناً/ إِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلاً صَالِحاً فَأُوْلَئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَكَانَ اللَّهُ غَفُوراً رَّحِيماً (فرقان68-70) و كساني كه همراه با الله معبود ديگري را به فرياد نميخوانند، و جاني را كه خداوند [خونش را] حرام كرده است جز به حق نميكشند، و زنا نميكنند و هر كس چنين كند كيفر آن را ميبيند. عذاب او در قيامت دو چندان ميگردد و خوار و ذليل جاودانه در عذاب ميماند. مگر كسي كه توبه كند و ايمان آورد و عمل صالح انجام دهد، پس اينانند كه خداوند بديهايشان را به نيكيها تبديل ميكند و خداوند آمرزندة مهربان است.
توبه نصوح، توبه ای است که باید پنج شرط در آن موجود باشد:
اول: اخلاص، هدف از توبه فقط بخاطر خدا و دریافت ثواب و نجات و رهایی از عذابش باشد.
دوم: پشیمانی از گناه به وسیله احساس ناراحت شدن از گناهان و تمایل به انجام ندادن آن.
سوم: ترک سریع گناه و معصیت، پس اگر گناه حق الله باشد آن را باید ترک نماید و اگر آن فعل حرام باشد ترک آن واجب است، و اگر از حقوق مردم باشد به خلاص شدن از آن اقدام نما، یا حق را به صاحبش برگردان و یا طلب بخشش و حلالیت کن.
چهارم: عزم بر اینکه در آینده به آن گناه برنگردد.
پنجم: اینکه توبه نباید هنگام تمام شدن وقت آن انجام شود مانند وقت فرارسیدن اجل و یا طلوع خورشید از مغرب، الله می فرماید: وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ حَتَّى إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّي تُبْتُ الآنَ (نساء18) توبه كساني پذيرفته نيست كه مرتكب گناهان ميگردند( و به دنبال انجام آنها مبادرت به توبه نمينمايند و بر كرده خويش پشيمان نميگردند) تا آن گاه كه مرگ يكي از آنان فرا ميرسد و ميگويد : هم اينك توبه ميكنم ( و پشيماني خويش را اعلام ميدارم ) .
و پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرماید: « مَنْ تاب قَبْلَ أَنْ تطلُعَ الشَّمْسُ مِنْ مغْرِبِهَا تَابَ الله علَيْه » رواه مسلم. آن کس که پيش از طلوع نمودن آفتاب از مغرب توبه کند خداوند توبه اش را می پذيرد.
پروردگارا توفیق توبه نصوح را به ما عطا فرما و از ما بپذیر، براستی که تو شنونده و دانا هستی.
نوشته: محمد الصالح العثیمین در 17/4/1406 هـ
ترجمه: ادریس موحد