السلام علیکم و رحمة الله
[quote=ئه ستیره;14039]واقعا چه نکات خوب و مفیدی بیان کردین برادر فائزین خیلی ممنون ،جزاک الله خیرا کثیرا
پیامبر بزرگ اسلام حضرت محمد مصطفی(ص) فرموده اند:
شعبان شهری و رمضان شهرالله
شعبان ماه من است و رمضان ماه الله تعالی است
[/quote]
اين حدیث را علما تضعیفکردند ... رجوع شود به سلسلة الاحادیث الضعیفةو الموضوعة اثر شیخ آلبانی رقم 3746
[quote]
در حدیثی دیگر آمده که پیامبر(ص) با دیدن هلال ماه شعبان فرموده اند :
اَللّهُمَّ بارک لَنَافیِِِِِِ رَجَبَ و شَعبَانَ وَ بَلَبغنَا رَمَضَانَ
بار الها! رجب و شعبان را برای ما مبارک گردانده و مارا به سلامتی به رمضان برسان,نی توفیق استقبال و احترام آنرا عطا فرما
[/quote]
این حدیث را نیز علماسنداً تضعیف کردند لکن مضمون آن صحیح است چون جمله ی دعایی می باشد و در فضائل اعمال بنابه دیدگاه برخی از علما بلکه اکثر آنها مادامی که آن را نسبت جزم بهمولانا رسول الله صلوات الله علیه و سلم ندهیم و یا در اسنادش راوی دروغگو و امثال آن نباشد میتوان احتجاج کرد.الله اعلم
[quote]
حضرت اسامه (رض) به خدمتپیامبر(ص) عرض نمودند : ای رسول خدا! شما را مشاهده می کنیم در ماه شعبان بسیارروزه می گیرید؟(علتش چیست)
آنحضرت (ص) فرمودند: این ماه چنان ماهی است که در میان رجب و رمضان قرار دارد ،مرددم از فضیلت و اهمیتش غافل اند، در این ماه بطور خصوصی اعمال بندگان به بارگاهپروردگار عرضه می شود ، من آرزو دارم که به هنگام عرضه شدن اعمالم ، از روزه دارانباشم.
[/quote]
اسناد این حدیث صحیح یا حسن است و رجال آن از ثقات و معتمدان هستند ، متن عربیحدیث به قرار ذیل است؛
حدثنا أبو سعيدالمقبري، قال: حدثني أسامة بن زيد، قال: قلت: يا رسول الله، لم أرك تصوم من شهر منالشهور ما تصوم من شعبان، قال: ذلك شهر يغفل الناس عنه بين رجب ورمضان، وهو شهرترفع فيه الأعمال إلى رب العالمين، فأحب أن يرفع عملي وأنا صائم
السنن الكبرى 3 / 176 ح2678؛الناشر: مؤسسة الرسالة - بیروت الطبعة الاولی 1421- 2001م
مسند الإمام أحمد بن حنبل 36 / 85 ح21753؛الناشر: مؤسسة الرسالة - بیروت الطبعة الاولی 2001م
محققان این دو کتاب ،شیخ شعیب الارناؤوط و شیخ آلبانی اسناد این حدیث را "حسن" دانستند وحافظ ابن حجر در فتح الباری می گوید:
والأولى في ذلك ما جاء في حديث أصح مما مضىأخرجه النسائي وأبو داود وصححه بن خزيمة عن أسامة بن زيد قال قلت يا رسول الله لمأرك تصوم من شهر من الشهور ما تصوم من شعبان ... الخ
و سزاوار در آن [روزه شعبان] چیزی که در حدیث صحیح تر ازآنچه گذشت ، نسائی و ابوداود آوردند و ابن خزیمه آن را تصحیح نموده ازاسامه بن زید که می گوید: عرض کردم یا رسول الله صلی الله علیه و سلم ندیدم شما هیچ ماهی از ماه ها روزه بگیرید [به اندازه] آنچه در شعبان روزه می گیرید ... الخ
فتح الباري شرح صحيح البخاري 4 / 215؛الناشر: دارالمعرفة - بيروت، 1379هــ
می گویم:این حدیث دلالت بر فضیلت ماه شعبان وروزه در این ماه می کند.
[quote]
فضیلت پانزدهمین شب این ماه ، بیشتر از تمام ماهاست، این شب شب برائت (شب نجات) نامیده می شود.
[/quote]
در هیچ حدیثی وارد نشده است که این شب نیمه شعبان شب "برائت"نام دارد و یا حتی آن شب را به این اسم معرفی کند لکن باتوجه به حدیثی که از طُرُق متعددی وارد شده و به درجه "صحیح"رسیده است در این شب، الله تعالی بخشش و غفرانش را بر تمام مردم می گشاید و همه را می بخشد بجز مشرک و کینه توز[یا در برخی از روایات قاتل النفس یا زانی آمده است]، که البته اگر این دو صنف نیز به درگاه الهی توبه کنند بخشوده خواهند شد- ان شاء الله تعالی.
قال النبی صلی الله علیه و سلم:يطلع الله إلى خلقه في ليلةالنصف من شعبان فيغفر لجميع خلقه إلا لمشرك أو مشاحن
خداوند شب نیمه شعبان به [اعمال] خلق خود نگاه می کند و همه ی خلقشرا می آمرزد بجز مشرک یا کینه توز.
صحيح ابن حبان 12 / 481 ح 5665؛الناشر: مؤسسة الرسالة، بيروتالطبعة: الأولى، 1408 هـ - 1988 م
سنن ابن ماجه 1 / 445 ح 1390؛الناشر: دار إحياء الكتب العربية- بیروت
المعجم الأوسط 7 / 36 ح 6776؛الناشر: دار الحرمين – القاهرة
المعجم الكبير 20 / 108 ح 215؛الناشر: مكتبة ابن تيمية – القاهرة
شعب الإيمان 9 / 24 ح 6204؛الناشر: مكتبة الرشد - الریاض الطبعة:الأولى، 1423 هـ - 2003 م
حافظ هیثمی در بیان حکم اسناد آن می گوید:
رواه الطبراني في الكبير والأوسط ورجالهما ثقات
طبرانی آن را در کبیر و اوسط روایت کرده و رجال آن دو از ثقاتو معتمدان هستند.
مجمع الزوائد 8 / 65 ح 12956؛الناشر: مكتبة القدسي، القاهرة1414 هـ، 1994 م
حافظ زکی الدین المنذری آن را در "الترغیب" نقل و درپایان می گوید:
رواه الطبراني في الأوسط وابن حبان في صحيحه والبيهقي ورواه ابنماجه بلفظه من حديث أبي موسى الأشعري والبزار والبيهقي من حديث أبي بكر الصديق رضيالله عنه بنحوه بإسناد لا بأس به
روایت کرده آن را طبرانی در اوسط و ابن حبان در صحیحش و بیهقی، و [نیز] آن را روایت کرده ابن ماجه با لفظش از حدیث ابوموسی اشعری ، و بزار وبیهقی از حدیث ابوبکر الصدیق رضی الله عنه به مانند آن با اسنادی که به آن ایرادی نیست.
الترغيب والترهيب 3 / 307 ح 4188؛الناشر: دار الكتب العلمية – بيروتالطبعة: الأولى، 1417هــ
شیخ آلبانی در "سلسلة الأحاديث الصحيحة " این حدیث را ذکر و به بررسی طُرُق آن پرداخته و می گوید:
حديث صحيح، روي عن جماعة من الصحابة من طرق مختلفة يشد بعضها بعضاوهم معاذ ابن جبل وأبو ثعلبة الخشني وعبد الله بن عمرو وأبي موسى الأشعري وأبي هريرةوأبي بكر الصديق وعوف ابن مالك وعائشة.
حدیث صحیح است ،روایت شده از گروهی از صحابه از طُرُق مختلف کهبرخی برخی دیگر را تقویت می کند و آنان ؛ معاذ بن جنبل ، ابو ثعلبه خشنی ، عبدالله بن عمرو، ابوموسی اشعری، ابوهریره ،ابوبکر الصدیق ، عوف بن مالک و عائشه رضی الله عنهم هستند.
سلسلة الأحاديث الصحيحة 3 / 135 ح 1144؛الناشر: مكتبة المعارف –الرياض، 1415 هـ - 1995 م
همو در سه صفحه بعد که در اثنای این سه صفحه به بررسی طُرُقاین حدیث پرداخته می گوید:
وجملة القول أن الحديث بمجموع هذه الطرق صحيح بلا ريب والصحة تثبتبأقل منها عددا ما دامت سالمة من الضعف الشديد كما هو الشأن في هذا الحديث
و خلاصه سخن که این حدیث به مجموع این طُرُق صحیح هستند بدونتردید و صحت این حدیث به کمتر از این تعداد ثابت می شود مادامی که از ضعف شدید سالم باشند همانطور که در شأن اینحدیث است.
سلسلة الأحاديث الصحيحة 3 / 138 ح 1144؛الناشر: مكتبة المعارف– الرياض، 1415 هـ - 1995 م
[quote]
همچنین لیلة الصَّک نیز به آن گفته می شود،خداوند متعال در قرآن شب را لیلة المبارکة بیان کرده است[/quote]
این اسم "الصکاک" نیز در هیچ حدیثی در فضیلت شب نیمه شعبان اشاره نشده است و از جانب علما میباشد. الله اعلم.
[quote]
خداوند در سوره دخانآیات 1-3 فرموده:
حم وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ
سوگند به قرآن! که روشنگر است. ما قرآن را در شب پر خیر و برکتی فرو فرستاده ایم .
مفسرین در تفسیر آیات فوق اختلاف نظر دارنند ، علت اختلاف اقوال اینست که رد اینآیات خداوند متعال درباره نزول قرآن کریم ارشادفرموده است
که: ما آنرا در شب مبارکی نازل کردیم، در حالیکه قرآن در شب قدر رمضان شروع بهنزول نموده است نه در شب برائت و لذا خداوند از " لیلة القدر " بعنوان" لیلة القدر " یاد نموده است و آن در رمضان می باشد.
جواب این شبه این است که قرآن یکبار بطور کامل از "لوح محفوظ" به آسماندنیا در شب پانزدهم شعبان نازل شد و به تدریج بر جناب حضرت رسول اکرم (ص) شروع بهنازل شدن کرد.
به هر حال، بعد از فضیلت شب قدر فضیلت پانزدهم شعبان می باشد، یعنی کمتر از شب قدرمی باشد ، لیکن انکار کردن فضیلت آن بمنزله این است که فردی نابینا وجود خورشید راانکار کند.
گرنه بیند بروز شپرَّه چشم
چشمه آفتاب را چه گناه [/quote]
جمهور مفسران از جمله ابن عباس ، سعید بن جبیر،قتاده ، مجاهد ،ابن زید ، حسن بصری و دیگران فرمودند:منظور از "لیلة مبارکة" همان "لیلة القدر" است، و برخی دیگراز جمله عکرمه فرمودند: منظور شب نیمه شعبان است.
فِي لَيْلَةٍ مُبارَكَةٍ هي ليلة القدر على ما روي عن ابن عباسوقتادة وابن جبير ومجاهد، وابن زيد والحسن وعليه أكثر المفسرين والظواهر معهم، وقالعكرمة. وجماعة: هي ليلة النصف من شعبان.
روح المعاني 13 / 110؛الناشر: دار الكتب العلمية – بيروت الطبعة: الأولى، 1415 هــ
ابن جریر طبری در "جامع البيان" (22 / 8 و 11)، ابن جوزی در "زاد المسير" (4 / 87)،ابن کثیر در "تفسير القرآن العظيم" (7 / 227) و بسیار دیگر ، "لیلةمبارکة" را همان شب قدر تفسیر کردندکه ظاهراً همین قول اکثر مفسران یه صواب نزدیکتر است. الله اعلم.
می گویم : با سند "حسن " از ابن عباس رضی الله عنهمادر مورد آیات " إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ"[القدر: 1]،{إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُبَارَكَةٍ} [الدخان: 3] ، و{شَهْرُ رَمَضَانَالَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ} پرسیده شده ، در پاسخ فرمود:
أنزل الله القرآن جملة واحدة من السماء السابعة إلى سماء الدنيافي ليلة القدر
خداوند قرآن را به طور کامل از آسمان هفتم به آسمان دنیا در شب قدر نازل کرد.
تفسير القرآن العظيم لابن أبي حاتم 8 / 2889 ؛الناشر: مكتبة نزار مصطفى الباز - المملكةالعربية السعودية الطبعة: الثالثة – 1419هــ
[quote]
ارشاد خداوند متعالاست ک در سوره دخان آیه 4 و 5:
فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا إِنَّا كُنَّامُرْسِلِينَ
در این شب مبارک، هر کونه کار حکیمانه ایی بیان و مقرر می شود . هر کار و باری کهاز سوی ما صادر و بدان دستور داده شده است.
یعنی در این شب احوال طول سال نوشته میشود . رزق، مریضی، تندرستی، فراخی، تنگی،راحتی ، مشقت و حتی لحظه تولد و وفات شخصی که رد آن سال متولد یا وفات خواهد یافتنیز نوشته می شود.
[/quote]
اولاً همانطور که گفته شد جمهور مفسران بر این قول هستند کهاین شب مبارک همان شب قدر است با توجه به شواهد و قراین موجود ولذا ادامه آیات نیزبر همان شب مبارک = شب قدر دلالت می کنند.
ثانیاً این ثبت احوال طول سال( رزق، مریضی و ...) در همان شبقدر نوشته می شود.
علامه مبارکفوری در "تحفة الاحوذی" می نویسد:
اعلم أن المراد من لَيْلَةٍ مُبَارَكَةٍ فی قوله تعالی إِنَّا أَنْزَلْنَاهُفِي لَيْلَةٍ مُبَارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍحَكِيمٍ عند الجمهور هي ليلة القدر وقيل هي ليلة النصف من شعبان وقول الجمهور وهو الحققال الحافظ بن كثير من قال إنها ليلة النصف من شعبان فقد أبعد فإن نص القرآن أنها فيرمضان انتهى
بدان که منظور از شب مبارک در این فرموده ی خداوند متعال"إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُبَارَكَةٍإِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ" نزد جمهور، شب قدر است و گفته شده آن شب نیمه شعبان است ، وقول جمهور حق است ، حافظ ابن کثیر میگوید: کسی که گفته آن شب نیمه شعبان است بسیار بعید است ؛ زیرا نص قرآن [دلالت دارد ] که آن در رمضان است.
تحفة الأحوذي بشرح جامع الترمذي 3 / 367؛الناشر: دار الكتب العلمية – بيروت
[quote]
در روایتی آمده است که : در شب پانزدهم دفتری به "ملک الموت" داده شده ودستور می رسد نامهای افرادی را که قرار است در طول سال بمیرند ازآن دفتر نقلنمایند، فردی مشغول به کشاورزی است ، شخصی در مراسم ازدواج خویش است، اما خبرندارند که نامش در فهرست مردگان درج شده است.
در روایت دیگری آمده است که : رویدادهای طول سال در این شب نوشته می شود( به طورمثال) ت=متولد شدگان، حج کنندگان که هیچ کمی و بیشی در آن امکان پذیر نیست.[/quote]
روایت اولی را ابن ابی الدنیا از عطاء بن یسار(م 94هــ ، از کبار تابعین ثقة) به صورت مرسل - ضعیف - روایت کرده که بر اصل روایت از کتب ابن ابیالدنیا واقف نشدم لکن آن را از حافظ سیوطی در تفسر "الدر المنثور"(7 / 402؛ط:دار الفكر - بيروت) که نقل کرده و به ابن ابی الدنیا نسبت داده است اینجا آوردم.
وأخرج ابن أبي الدنيا عن عطاء بن يسار قال: إذا كانليلة النصف من شعبان دفع إلى ملك الموت صحيفة فيقال اقبض من في هذه الصحيفة فإن العبدليفرش الفراش وينكح الأزواج ويبني البنيان وان اسمه قد نسخ في الموتى
همچنین عبدالرزاق با سند "ضعیف "(یکی از روات آنمبهم است) آن را از عطاء بن یسار روایت کرده است.
عن ابن عيينة، عن مسعر، عن رجل، عن عطاء بن يسارقال: تنسخ في النصف من شعبان الآجال، حتى إن الرجل ليخرج مسافرا، وقد نسخ من الأحياءإلى الأموات، ويتزوج وقد نسخ من الأحياء إلى الأموات
المصنف عبدالرزاق 4 / 317 ح 7925؛الناشر: المجلس العلمي- الهندالطبعة: الثانية، 1403هـــ
روایت دومی از عکرمه (م104هــ، تابعی ثقة ثبت عالم بالتفسير) نقل شده که سند آن به ضعف نزدیکتر است فالله اعلم.
حدثنا الفضل بن الصباح، والحسن بن عرفة، قالا ثناالحسن بن إسماعيل البجلي، عن محمد بن سوقة، عن عكرمة في قول الله تبارك وتعالى (فِيهَايُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ) قال: في ليلة النصف من شعبان، يبرم فيه أمر السنة،وتنسخ الأحياء من الأموات، ويكتب الحاج فلا يزاد فيهم أحد، ولا ينقص منهم أحد.
جامع البيان 22 / 10؛الناشر: مؤسسة الرسالة – بیروت الطبعة: الأولى،1420 هـ - 2000 م
امام بیهقی در "الدعوات الكبير" (2 / 145 - 147 ح 530، 531) و "فضائل الاوقات"(ص 126 و 127 ح 26 ،27)، از دو طریق حدیثی را روایت کرده است -که البته اسناد هردو خالی از ضعف نیست- سیدنا رسول الله صلوات الله علیه و سلم درشب نیمه شعبان نماز می خوانده است و میفرماید:
فيها أن يكتب كل مولود من بني آدم في هذه السنة، وفيها أن يكتبكل هالك من بني آدم في هذه السنة، وفيها ترفع أعمالهم، وفيها تنزل أرزاقهم
در این شب هر مولودی از بنی آدم که در این سال به دنیا بیاید نوشتهمی شود و هر کسی که در این سال فوت شود نیز نوشته می شود ، در این شب اعمال آنان بالامیرود و رزقشان نازل می شد.
می گویم: این حدیث باتوجه به طرق آن برخی برخی دیگر را تقویتمی کند و اگر باز قائل به ضعف آن باشیم لکن در شواهد و متابعات مورد استشهاد استدر نهایت امر نیز در فضائل اعمال به این چنین احادیثی می توان استناد کرد.
امام بیهقی در انتها آنروایات مذکوره می گوید:
في هذا الإسناد بعض من يجهل وكذلك فيما قبله , وإذا انضم أحدهماإلى الآخر أخذا بعض القوة والله أعلم.
در این اسناد برخی مجهول هستند و همانطور در [اسناد]قبل از آن ،وهنگامی که یکی از آن دو بر دیگری منضم و پیوست شود بعضاً قوی به حساب میآید.
[quote]
حضرت شیخ عبدالقادر جیلانی (ره )در کتاب " غنیة الطالبین" می فرماید:
فکم من کفن مغسول
وصاحبه فی السوق مشغول
( ای بسا کفنهای شستشو و آماده شده که صاحبان آن تا بحال در بازارها مشول خرید وفروش بوده واز موت غافل اند.)
و کم من قبر محفور
و صاحبه بالسرور مغرور
( ای بسا قبرهای حفر شده که دفن شوندگان در آن (در اثر غفلت و فریب) مسروراند)
و کم من فم ضاحک
و هو عن قریب هالک
( ای بسا انسانهای مسرور و خندان که زود است به هلاکت رسیده و نابود شوند.)
[/quote]
صدق شیخ الاسلام عارف بالله عبدالقادر گیلانی قدس الله سره
-------- ----------
علامه مبارکفوری در "تحفة الاحوذی" می نویسد:
اعلم أنه قد ورد في فضيلة ليلة النصف من شعبان عدة أحاديث مجموعها يدل على أن لها أصلا
بدان که در فضیلت شب نیمه شعبان تعدادی احادیث وارد شده کهمجموع آنها دلالت می کند بر این که برای آن اصلی است.
تحفة الأحوذي بشرح جامع الترمذي 3 / 365؛الناشر: دار الكتب العلمية- بيروت
همو ایضاً در دو صفحه بعد می گوید:
فهذه الأحاديث بمجموعها حجة على من زعم أنهلم يثبت في فضيلة ليلة النصف من شعبان شيء والله تعالى أعلم
این احادیث به مجموع آن حجت است بر کسیکه گمان کند در فضیلت شب نیمه شعبان چیزی ثابت نشده است و خداوند متعال داناتراست.
تحفة الأحوذي بشرح جامع الترمذي 3 / 367؛الناشر:دار الكتب العلمية – بيروت
حافظ مناوی در فیض القدیر می نویسد:
قال المجد ابن تيمية: ليلة نصف شعبان رويفي فضلها من الأخبار والآثار ما يقتضي أنها مفضلة ومن السلف من خصها بالصلاة فيها وصومشعبان جاءت فيه أخبار صحيحة أما صوم يوم نصفه مفردا فلا اصل له بل يكره قال وكذا اتخاذهموسما تصنع فيه الأطعمة والحلوى وتظهر فيه الزينة وهو من المواسم المحدثة المبتدعةالتي لا أصل لها
مجد بن تیمیه می گوید: شب نیمهشعبان در فضل آن اخبار و آثار که اقتضایبا فضیلت بودن کند روایت شده و کسانی از سلف بودند که آن را به نماز اختصاص دادندو روزه شعبان در آن اخبار صحیحی آمده است، اما روزه روز نیمه شعبان به صورت منفرد برای آناصلی وجود ندارد بلکه کراهت دارد ، همچنین میگوید(ابن تیمیه): آن را به عنوانموسمی که غذا و شیریی تهیه شود و در آن زینت ظاهر گردد ، این از مواسم جدیدبدعتی ای می باشد که برای آن اصلی نیست.
فيض القدير شرح الجامع الصغير 2 / 316؛الناشر:المكتبة التجارية الكبرى – مصر الطبعة: الأولى، 1356هــ
می گویم: بخش دوم سخن شیخ الاسلام ابنتیمیه که روزه گرفتن در نیمه شعبان را به صورت منفرد کراهت دانسته صحیح نیست چراکه در هر ماه روزه گرفتن سه روز (13،14،15) که به ایام البیض مشهور هستند مستح می باشد و بنابر همین استدلال می توان روزه گرفت. اما پخش شیریی یا درست و تهیه و زینت دادن در این شب اگر به شکرانه و بدون اینکه آن را منتسب به دین کند (قائل به سنت باشد)باشد چه اشکالی دارد؟!
با سند "صحیح " از عباد بنعوام (م 185هــ، ثقة) روایت شده است که می گوید:
قدم علينا شريك فسألناه عن الحديث، «إن اللهينزل ليلة النصف من شعبان» قلنا: إن قوما ينكرون هذه الأحاديث، قال: فما يقولون؟ قلنا:يطعنون فيها، فقال: إن الذين جاءوا بهذه الأحاديث هم الذين جاءوا بالقرآن وبأن الصلواتخمس وبحج البيت وبصوم رمضان فما نعرف الله إلا بهذه الأحاديث
شریک بر ما وارد شد و از او از این حدیث " هماناخداوند شب نیمه شعبان [بلا کیف]پایین می آید"سؤال کردیم و گفتیم: گروهی این احادیث را منکر می شوند، شریک گفت: چه میگویند؟ گفتیم: در آنها طعن وارد می کنند. گفت: همانا کسانی که این احادیث را نقل کردند همان کسانی هستند کهقرآن را نقل کردند و [نیز] نمازهای پنجگانه ، حج خانه خدا ، روزه رمضان ، ما خدارا نمی شناسیم مگر با این احادیث.
السنة لعبدالله بن أحمد 1 / 273 ح 508؛الناشر: دار ابن القيم – الدمام الطبعة: الأولى،1406 هـ - 1986م
میگویم: نزول الله تعالی نزد علمادو دیدگاه است ؛ دیدگاه نخست که قائل بهتفویض بدون تأویل که غالب سلف صالح بر این دیدگاه بودند و دیدگاه دوم قائل بهتأویل که برخی از سلف صالح و جمهور خلف صالح بر این دیدگاه هستند. در مورد شریک کهاسم کامل وی شریک بن عبدالله النخعی (م 177هــ)است، در نقل حدیث راستگوست و برخیاز ائمه در مورد او فرمودند: "كان عادلا فاضلا عابدا شديدا على أهل البدع"یعنی؛عادل، فاضل ، عابد ،بسیار بر اهل بدعت سختگیر بوده است.
ان شاء الله فرصت شد بقیه احادیثی که درفضائل نیمه شعبان وارد شده است را به بررسی قرار میدهم.
