ماه پربرکت ذی الحجه

faezin

مدیریت
Administrator
تاریخ ثبت‌نام
6/1/13
نوشته‌ها
1,168
پسندها
1
محل سکونت
فی ارض الله
%D9%81%D9%84%D8%B3%D9%81%D9%87-%D8%AD%D8%AC-%D8%A7%D8%B2-%D9%86%D8%B8%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85-1.jpg


الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَّعْلُومَاتٌ
فَمَن فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ فَلاَ رَفَثَ وَلاَ فُسُوقَ وَلاَ جِدَالَ فِي الْحَجِّ
وَمَا تَفْعَلُواْ مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ اللّهُ وَتَزَوَّدُواْ فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَى وَاتَّقُونِ يَا أُوْلِي الأَلْبَابِ ‏(بقره :197)


حج يكى از بزرگترين اعمال عبادي است كه مسلمانان از نقاط مختلف دنيا براي رسيدن به حقيقت الهي عازم اين سفر نوراني مي*شوند./

مراسم حج که هر سال باشکوه و عظمت ویژه ای در سرزمین وحی برگزار می شود در میان تمامی آیین های جهانی از چنان ارزشی برخوردار است که هیچ آئین دیگری را در سطح جهان و در میان ادیان و ملل دیگر نمی توان یافت که بتواند با آن برابری و همانندی کند؛ جایی که میلیون ها انسان از اقصی نقاط عالم در ایامی خاص به یکباره گرد هم آمده و مراتب عبودیت و بندگی خود را به درگاه ایزد یکتا اعلام می دارند. به راستی کدام عامل مادی از چنین ظرفیتی برخوردار است که بتواند هر سال چنین مراسمی را بدون هرگونه زور واجباری برگزار کند و جمع کثیری ازانسان ها را دریک جا جمع کند. جمعی که عاشقانه و مشتاقانه برای این حرکت، سال ها چشم انتظاری را تحمل می کنند و سختی های بسیاری را بر خود هموار می نمایند

یکی از دلایل وجوب حج تقویت آئین آسمانی اسلام است. آن گاه که میلیون ها مسلمان در یک زمان و یک مکان واحد گرد هم می آیند و در اطاعت از فرمان حق هماهنگ و یک صدا می کوشند و احدی از آنان برخلاف دیگری حرکتی نمی کند، این عمل به خودی خود عظمت اسلام را به رخ جهانیان می کشد و ظرفیت بی بدیل این آئین آسمان را در به حرکت در آوردن انسان ها برای هدفی واحد نشان می دهد و همین خود باعث تقویت اسلام و مسلمانی در عرصه گیتی خواهد بود و نشان می دهد که اسلام از پشتوانه ای عظیم برخوردار است که هیچ نیرویی را در جهان یارای مقابله با آن نخواهد بود. در نتیجه توطئه دشمنان خنثی شده و جایگاه اسلام روزبه روز مستحکم تر می شود. البته ناگفته پیداست که این همه، در صورتی محقق خواهد شد که مسلمانان از فرصت حج برای همدلی هر چه بیشتر و تلاش در جهت حل مشکلات جهان اسلام بهره برداری کنند.

hajj-2010-13.jpg



خداوند متعال می فرماید:

(لِيَشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ وَيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ فِي أَيَّامٍ مَعْلُومَاتٍ) [الحج: 28].
(تا منافع خود رامشاهده کنند و نام خداوند را در روزهایی معین ذکر کنند)
دانشمندان ان ال پی، تایید می کنند که کثرت دغدغه ها و مشکلاتی که انسان در زندگی در معرض آن قرار می گیرد، همان چیزی است که توان و نیروی انسان را فرسایش می دهد و بهترین راه برای بازگرداندن تعادل، آن است که این «بارهای منفی» انباشته شده را از طریق حوادثی که پشت سر میگذارد تخلیه کند. این عملیات تخلیه، ضروری است تا انسان بتواند زندگی بهتری داشته باشد و نیروهایش را به شکل بهتری به کار گیرد و حج، بهترین راه برای تحقق آن است.



به طور عام، سفر حج از بهترین ورزشها است؛ زیرا در آن ورزش پیاده روی، یوگا و مدیتیشن وجود دارد و همهء اینها برای جسم سودمند هستند. پاره ای از تحقیقات اسلامی نشان داده است که سفر حج، توان دستگاه ایمنی بدن را بالا می برد و فرد مؤمن را نیرومندتر و تندرست تر می نماید.
%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D9%81%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%D8%B2%DB%8C%D9%86%D8%AA-%D8%A2%D9%84%D8%A7%D8%AA-%D8%AF%D8%B1-%D8%AD%D8%AC-1.jpg



در حج پيوند محكمي بين انسان با خداوند متعال بسته مي*شود و حاجي در اين سفر معنوي با انجام اعمال عبادي، خود را از وابستگي*هاي دنيايي دور مي*كند تا رازهاي عرفاني و معنوي اين سفر را دريابد.حج*گزاري كه بعد از وداع با خانواده و وطن خود به حج مي*رو تا با انجام اعمال و مناسك گوناگون و پوشيدن لباس سفيد احرام با نحوه رستاخيز و روز قيامت آشنا شود، گويي كه او در صحنه محشر حاضر شده و در حال گذر از مواقف حساب و كتاب و نزديكي به معبود خود است.

حج*گزار با درك اين موضوع، آماده پذيرش و فهم بهتر رستاخيز در روز قيامت مي*شود و اين مهم فرصت كم*نظيري براي اوست تا وابستگي خود را از تعلقات دنيوي كم كند و بيشتر به اين روز تفكر و انديشه كند.حج، فرصتي كم نظير براي انس و دلدادگي به محبوب حقيقي و تقرّب و نزديكي به ساحت قدسي او به شمار مي*آيد و حج*گزار واقعي كسي است كه در اين سفري معنوي از توجه به امور دنيوي دور شود تا به يار واقعي خود بپيوندد




(لِيَشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ) [الحج: 28]
(تا منافعی که برای آنها دارد را ببینند)



دانشمندان می گویند که پیاده روی سریع از مهم ترین کارها در پیشگیری از بیماریهایی چون بیماری های قلبی، کلسترول، دیابت، بالا رفتن فشار خون و چاقی است؛ که همهء اینها بیماریهای زمان حاضر هستند. اگر در سفر حج نیک بنگریم، آن را سرشار از فواید پزشکی، علاج و لذت های جسمی و روحی می یابیم

5%2811%29.jpg


انجام مناسک حج به طور کامل، به فرد مؤمن انرژی عجیبی می دهد که حاصل مشغول شدن به کارهای حج می باشد. در حج اعمال مستمری شامل طواف، سعی بین صفا و مروه، نماز، رمی جمرات، توقف در صحرای عرفه و جابجایی بین مکانهای مختلف در طول انجام این مناسک می باشد. به دلیل تعدد اماکن، انواع عبادت ها و تعداد زیاد مردمی که با آنها روبرو می شود، فرد احساس می کند توان و نیرویی درونش ایجاد شده است. گویا حج مانند «فرمت کردن» نفس بشری است و به همین دلیل نبی اکرم (ص) فرمودند:

(*هركس فريضه حج را به جاي آورد و درحين انجام آن از رفتار ناپسند وفسق و ناسزاگوئي دوري*كرده باشد، مانند روزي*كه از مادر زاده شده است*، بي*گناه و پاكيزه خواهد شد) [متفق عليه].
 

faezin

مدیریت
Administrator
تاریخ ثبت‌نام
6/1/13
نوشته‌ها
1,168
پسندها
1
محل سکونت
فی ارض الله



8%2811%29.jpg



دانشمندان می گویند که تأمل کردن (مدیتیشن) اختلالات اضطرابی را به شکل ریشه ای درمان می کند. تأمل کردن یک استراتژی شگرف برای سازمان دهی کارهای بدن و از بین بردن اختلالات روحی و عصبی است. ورزش مدیتیشن، نیروهای فکری را بهبود بخشیده و بدن توان بیشتری برای دست یافتن به خواب راحت کسب می کند و نیز قدرت خلاقیت و حل مشکلات را افزایش داده و فعالیت عصبی مغز را زیاد میکند. همچنین مدیتیشن ترشح پاره ای از مواد شیمیایی در مغز را افزایش می دهد که منجر به طول عمر می شوند. کسی که به سفر حج می رود خواهد دید که سفری پر از تأمل، تفکر، محاسبهء نفس و دعا به درگاه خداوند متعال است. به همین سبب خداوند متعال فرموده است: (لِيَشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ) [الحج: 28] تا منافعی که برای آنها دارد را ببینند)


(8)

hajj1475727.jpg


عدد هفت نشانه هایی در مناسک حج دارد، ما هفت بار در اطراف کعبه طواف می کنیم و سعی بین صفا و مروه هفت مرتبه است، هفت عدد سنگ به شیطان می زنیم و.... در نمازمان رو به سوی قبله می کنیم و شگفت آنکه کلمهء «قبلة» هفت بار در قرآن ذکر شده است و آن هفت آیه از این قرار هستند:

1- (سَيَقُولُ السُّفَهَاءُ مِنَ النَّاسِ مَا وَلَّاهُمْ عَنْ قِبْلَتِهِمُ) [البقرة: 142].
به زودی سبک مغزان از این مردم خواهند گفت: چه چیز آنان را ازقبله شان گردانید؟

2- (وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِي كُنْتَ عَلَيْهَا إِلَّا لِنَعْلَمَ مَنْ يَتَّبِعُ الرَّسُولَ) [البقرة: 143].
ما آن قبله را كه رو به آن مي ايستادي قرار ندادیم مگر براي اينكه معلوم كنيم چه كسي رسول را پيروي مي‏كند؟!

3- (فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا) [البقرة: 144].
پس تو را به سوي قبله ای برمی گردانيم كه دوست داري

4- (وَلَئِنْ أَتَيْتَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ بِكُلِّ آَيَةٍ مَا تَبِعُوا قِبْلَتَكَ) [البقرة: 145].
و اگر براي اهل كتاب تمامي معجزات را بياوري باز هم قبلهء تو را پيروي نمي‏كنند

5- (وَمَا أَنْتَ بِتَابِعٍ قِبْلَتَهُمْ) [البقرة: 145].
تو هم نباید قبلهء آنان را پیروی کنی

6- (وَمَا بَعْضُهُمْ بِتَابِعٍ قِبْلَةَ بَعْضٍ) [البقرة: 145].
و خود آنان هم قبلهء يكديگر را قبول ندارند

7- (وَاجْعَلُوا بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ) [يونس: 87]
و خانه های خود را در جهت کعبه بسازيد و نماز گزاريد.

---------------------
به قلم: عبد الدائم الكحيل




 

faezin

مدیریت
Administrator
تاریخ ثبت‌نام
6/1/13
نوشته‌ها
1,168
پسندها
1
محل سکونت
فی ارض الله
81317011-5958342.jpg


خداوند می فرمايد:

ولله على الناس حج البيت من استطاع إليه سبيلاً [آل عمران 97].
خداوند حج خانه خود را بر تمام مردم واجب كرده،
براى كسانيكه استطاعت آنرا داشته باشند]

پيامبر صلي الله عليه وسلم ميفرمايد:

«أيها الناس إنَّ الله فرض عليكم الحج فحجوا». [مسلم].
اى مردم خـداوند بر شما حج و زيارت خانه خود را فرض نموده پس به حج برويد.

وقت حج:

«الحَجُّ أشهُرٌ مَعلُومات» (بقره : 197)
«حج در ماه*هاي معيني انجام مي*پذيرد».

ابن عمر رضي الله عنه مي*گويد:

(أشهر الحج شوال و ذوالقعدة و عشر من ذي الحجة) بخاري (319)
«ماههاي حج، شوال ذوالقعده و ده روز از ذوالحجه مي*باشد».

فضيلت حج و عمره:

العمرة إلي العمرة کفارة لما بينهما، والحج المبرور ليس له جزاء إلا الجنة»
عمره تا عمره کفاره*ي گناهان بين آن دو است
وحج مقبول (که در آن گناه نباشد) جز بهشت پاداشي ندارد». متفق عليه




ده روز اول ماه ذي الحجه با بر كترين او قات هستند زيرا اين ايام جايگاه بزركي نزد خداوند متعال دارند واين نشان دهنده محبت الله متعال نسبت به اين ايام واهميت ان است . اين ده روز بر بركت هستند و ثواب ان بسيار زياد است و عقاب در انها كم است و عبادات مختلفي در ان شروع شده است والله متعال به انها قسم ياد كرده و خداوند فقط به جيزهايي با عظمت قسم ياد ميكند .

( والفجر وليال عشر) به سبيده دم صبحگاهان سوكند وبه شبهاي ده گانه سوكند . ابن كثير وغيره درتفسير خود ميكويند منظور از اين ده شب دهه ذي الحجه است همانطور كه ابن عباس و ابن الزبير ومجاهد وديگري رضي الله عنهم اجمعين فرمودنند.خداوند متعال در موضع ديكر ميفرمايند: (ليذكروا اسم الله في ايام معلومات ) و نام الله را در روزهاي مشخص ياد كنند كه همان روزهاي دهكانه ذي الحجه است.

وهمچنان رسول الله (ص) برای استفاده وغنیمت شمردن این روزها مردم راتشویق نموده وفرموده اند(ما من ایام العمل الصالح فیها احب الی الله من الایام الارجل خرج بنفسه وماله فلم یرجع من ذالک بشیء) روزهایی نیست که عبادت در انها نزد خدای متعال محبوب تروپسندیده تر از این ایام یعنی( دهه اول ذی حجه)باشد گفتند :ای رسول الله حتی جهاد در راه خدا نیز ازان محبوتر نیست؟ فرمودند جهاد در راه خدا از ان محبوبتر نیس مگرموردی که با جان ومال خود برای جهاد خارج شده وهیچ کدام را باز نیاورده شهید شده باشد.


پس هر مسلمان عاقل ودانا لازم است این مواسم واوقات را با خوشحالی استقبال کند وان را غنیمت بشمارد امام نووی رحمة الله درباره روزه ایام دهگانه می گوید:روزه ی ان شدیدا مستحب است ورسول الله ص می فرماید:هیچ ایامی بهتر از ایام دهگانه در نزد خداوند نیست وهیچ عمل صالحی نیست که انجامش در این ایام دهگانه نزد الله تعالی محبوبتر از این ها باشد پس در انها بسیار تهلیل (لا اله الا الله)وتکبیر(الله اکبر)وتحمید (الحمدلله)بگویید. ودر این ده مبارک روز بسیارعظیمی است وان روز عرفه نهم ذی الحجه است وروزه روز عرفه فضیلت بزرگی داردرسول الله (ص) فرمودند: ( صیام عرفه یکفر النه الماضیه والباقیه)روزه روز عرفه کفاره گناهان سال گذشته وسال جاری می شود

وغنیمت شمردن روزقربانی بسیاری از مسلمانان از عظمت بزرگی این روز غفلت می کنندرسول الله (ص)می فرمایند: (ان اعظم الایام عند الله یوم النحر ثم یوم القر)بزرگترین ایام نزد خداوند روز نحر یعنی قربال وپس از ان روز قر وروز قر یعنی روزاستقرار *********در منی که روز 11 ذی الحجه است.یکی دیگر از اعمال مشروع و پسندیده در این دهه مبارک قربانی کردن است و شخصی که قصد قربانی کردن دارد از وارد شدن ماه ذی الحجه نباید مو ناخن خود را کوتاه کند و قربانی بایستی خالی از عیبها و نقصها باشد و بهتر است که بعد از نماز عید آن را قربانی کند و جایز است تا روز اخر ایام تشریق یعنی تا روز سیزدهم ماه ذی الحجه به تاخیر بیاندازد و قربانی را باید به سه قسمت تقسیم نماید یک قسمت برای خود و دومی برای خویشاوندان و سومی برای فقراء و مساکین و جایز است تمام انرا به فقرا و مساکین اهدا کند.



 

faezin

مدیریت
Administrator
تاریخ ثبت‌نام
6/1/13
نوشته‌ها
1,168
پسندها
1
محل سکونت
فی ارض الله
~مؤمنین گرامی~

بدان كه اين ايام همان گونه كه بار بار در قرآن ذكر شده است، ايام ذكر و ياد الهي است.پس آن ها را در غفلت سپري مكن و تسبيح و ذكر و استتغفار و توبه را ورد خويش بساز،حيف بدان كه آن ها را با معصيت آلوده سازي و فراموش مكن كه اين روزها، بازار گرم اعمال صالح است،پس تا آنجا كه در توان داري به اعمال صالح مبادرت بورز و فقيران را دستگيري كن و با اخلاق خوش آراسته شو

بدان كه روزة روز عرفه، چنانچه پيامبر ص مژده دادند: «گناهان سال گذشته و آينده را محو مي كند»تكبيرات تشريق در عقب نمازهاي فرض از صبح روز عرفه تا عصر روز چهارم عيدبر مرد و زن مسلمان درنمازجماعت و فردي يك وجيبة شرعي و عبادت بزرگ است. پس آنرا به خاطر بسپار و فاميل و دوستانت را به آن توصيه كن

نماز عيد را كه مظهر نزول رحمت هاي عظيم خداوند بزرگ است به غفلت از دست مده و به ياد داشته باش كه پيامبر (ص) حتي زناني كه چادر نداشتند، را نيز توصيه كردند كه در زير چادر زنان ديگر به نماز حضور يابند و از بركت آن خود را بي نصيب نسازند.قرباني براي كسي كه علاوه بر نيازمندي هاي اصلي خود سرماية نقدي يا جنسي دارد،يك واجب شرعي و يك عبادت بي نظير است.كينه و كدورت ها را از دل بيرون كن. برادرانت را به آغوش مهر بفشار و شيطان لعين را شرمنده ساز. از اقارب و همسايه گانت ديدن نما و فقرا راالويت بده

پس برادر و خواهر گرامي! قدر اين روز هاي مبارك را بدان و وظايف شرعي ات را درين ايام بشناس و عمل كن
 

faezin

مدیریت
Administrator
تاریخ ثبت‌نام
6/1/13
نوشته‌ها
1,168
پسندها
1
محل سکونت
فی ارض الله
شکی نیست که دهه اول ذوالحجه ازبهترین ایام وموسم های سال هست
که هیچ ایامی دراجروپاداش به پای آن نمی رسد حتی رمضان..
اما جای تعجب اینجاست،که مردم اون اندازه که دررمضان جهدوتلاش میکنند
وبه اعمال صالح مشغول میشوند(که بدون شک ایم مطلوب هست) ..
دراین ایام تلاش نمیکنند درحالیکه فقط 10روز هم بیشترنیست..
یادآوری میکنم فضل وبرتری این ایام ازهمه ماهها بیشترهست
این ایام کوتاه مدت وپرفضیلت راازدست ندهیم که شایدآخرین فرصت عمر ماباشد..
دراین ایام عرفه وحج اکبروقربانی هست که ازبزرگترشعایر ومناسک هست..
پس بشتابیم..کمترخودرا به چیزهای بیهوده مشغول کنیم...

IMG_20140929_WA0000.jpg


 

faezin

مدیریت
Administrator
تاریخ ثبت‌نام
6/1/13
نوشته‌ها
1,168
پسندها
1
محل سکونت
فی ارض الله
IMAGE634865028411264867.jpg





چرا نهم ذی الحجه را روز عرفه نامیده اند؟
روز نهم ماه ذی الحجه الحرام را روز عرفه نامیده اند، روز نیایش و مناجات با خالق هستی؛ چرا که در این روز، درهای رحمت الهی بر روی همه بندگان به ویژه گنهکاران گشوده است و همه گنهکاران در این روز، چشم امید خود را به خدای خود دوخته اند و از دنیا بریده و به خدا نزدیک می شوند.در این روز دعا به استجابت نزدیک است و هر ناامیدی، امیدوار بر در خانه الهی دست هایش را به دعا باز می کند.

عرفات، نام منطقه وسیعى است با مساحت حدود 18 کیلومتر مربع در شرق مکه معظمه، اندکى متمایل به جنوب که در میان راه طائف و مکه قرار گرفته است وزائران بیت ‏الله الحرام در نهم ذى الحجه، از ظهر تا غروب در این منطقه حضور دارند.در نقلى آمده است که آدم و حوا پس از هبوط از بهشت و آمدن به کره خاکى، در این سرزمین یکدیگر را یافتند و به همین دلیل، این منطقه «عرفات» و این روز «عرفه» نام گرفته است. همچنین گفته*اند که جبرئیل هنگامی که مناسک حج را به ابراهیم می*آموخت، چون به عرفه رسید به او گفت «عرفت» و او پاسخ داد آری، لذا به این نام خوانده شد و نیز گفته*اند سبب آن این است که مردم از این جایگاه به گناه خود اعتراف می*کنند و بعضی آن را جهت تحمل صبر و رنجی می*دانند که برای رسیدن به آن باید متحمل شد. چرا که یکی از معانی «عرف» صبر و شکیبایی و تحمل است.

فضائل روز عرفه:

عرفه روزي است كه دين در آن كامل شده است كه الله تبارك و تعالي مي فرمايد: « اليوم اكملت لكم دينكم و اتممت عليكم نعمتي و رضيت لكم الاسلام دينا» (المائده/3) امروز دين شما را برايتان كامل كردم و نعمت خود را بر شما تكميل نمودم و اسلام را به عنوان آئين، براي شما برگزيدم.

از طارق ابن شهاب روايت شده كه مردي از يهوديان نزد عمر ابن خطاب رضي الله عنه آمد و گفت : اي اميرالمومنين! شما آيه اي در كتاب خويش مي خوانيد كه اگر بر ما جماعت يهود نازل مي شد قطعاً روز نزول آن را عيد مي گرفتيم. عمر رضي الله عنه پرسيد: آن كدام آيه است ؟ يهودي گفت: « اليوم اكملت لكم دينكم ... » عمر رضي الله عنه فرمود: « به خدا سوگند كه من روز و ساعتي كه اين آيه بر رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم نازل شد به یاد دارم ، و آن ساعت، بعدازظهر عرفه در روز جمعه بود».

فضيلت روزه در روز عرفه:

عن ابي قتاده رضي الله عنه قال: سُئِلَ رسول الله صلي الله عليه وسلم عن صوم يوم عرفه قال: « يُكَفِّرُ السَّنَهَ الماضيه و الباقيه» (مسلم) از ابو قتاده رضي الله عنه روايت شده است كه گفت: درباره ي روزه ي روز عرفه از پيامبر صلي الله عليه وسلم سوال شده، فرمودند: «كفاره ي گناهان سال گذشته و سال آينده مي شود »

از علي رضی الله عنه روايت شده است كه رسول الله صلي الله عليه وسلم فرمودند: بهترين ذكري كه من و پيامبران قبل از من در روز عرفه گفته اند: « لا الله الا الله وحده لا شريك له، له الملك و له الحمد و هو علي كل شيءٍ قدير » مي باشد.
 

faezin

مدیریت
Administrator
تاریخ ثبت‌نام
6/1/13
نوشته‌ها
1,168
پسندها
1
محل سکونت
فی ارض الله
سلام علیکم
دوستان تو این ماه پر خیر و برکت ما رو از دعای خیرتون بی نصیب نکنید .[;[;[;
 

Maryam

مدیر تالار
تاریخ ثبت‌نام
12/1/13
نوشته‌ها
306
پسندها
0
لبیک اللهم لبیک، لبیک لاشریک لک لبیک، انّ الحمد و النعمة لک و الملک لاشریک لک لبیک
 

آلبانی

کاربر ویژه انجمن
تاریخ ثبت‌نام
15/4/13
نوشته‌ها
457
پسندها
0
فضائل دهه ذو الحجه:
در فضیلت و بزرگی این دهه مبارک ادله بسیاری از قرآن و سنت وارد شده است:

1-الله سبحانه و تعالی می فرماید:

{والفجر ولیال عشر} [الفجر/2-1]

(قسم به سپیده دم و قسم به شب های دهگانه)

ابن کثیر رحمه الله در تفسیر خود می گوید: منظور از این ده شب دهه ذی الحجه است همانطور که ابن عباس رضی الله عنهما و ابن زبیر ـ رضی الله عنهما ـ و مجاهد و دیگران گفته اند. (رواه البخاری)

2-و همچنین از ابن عباس رضی الله عنهما روایت است که فرمود: رسول الله ـ صلی الله علیه و سلم ـ فرمود: «هیچ ایامی نیست که نزد الله سبحانه و تعالی عمل صالح محبوبتر از این ایام باشد» گفتند: و نه حتی جهاد در راه الله؟ فرمود: «ونه جهاد در راه الله مگر شخصی که با جان و مال خود خارج شود و هیچ کدامشان را برنگرداند».

3- و الله سبحانه و تعالی می فرماید:

{ویذکروا اسم الله فی أیام معلومات} [الحج/28]

(ونام الله را یاد کنند در روزهای مشخص)

ابن عباس رضی الله عنهما در تفسیر آن می فرماید: یعنی روزهای دهگانه ذی الحجه )تفسیر ابن کثیر(

4- و از ابن عمر رضی الله عنهما روایت است که رسول الله ـ صلی الله علیه و سلم ـ فرمودند: «هیچ ایامی نیست که عمل صالح در آن محبوبتر از این ایام دهگانه باشد؛ پس در آنها بسیار تهلیل (لا اله الا الله) و تکبیر (الله اکبر) و تحمید (الحمدلله) بگویید» (رواه احمد)

5-سعید بن جبیر رحمه الله (راوی حدیث دوم از ابن عباس) وقتی که دهه ذی الحجه داخل می شد تا جایی در عبادت تلاش می کرد که توانش به پایان می رسید. (رواه الدارمی)
6-و همچنین ابن حجر عسقلانی در فتح الباری (شرح صحیح بخاری) می فرماید: و آنچه در فضیلت و برتری ایام ذی الحجه نمایان است جمع شدن تمام عبادات در این مناسبت است، یعنی: نماز و روزه و صدقه و حج، و در هیچ مناسبت دیگری چنین نیست.

آنچه در این دهه مستحب است

1-نماز: در این ایام زود رفتن برای انجام فرائض در مسجد و بسیار انجام دادن نوافل مستحب است زیرا این اعمال از بهترین قربات است. ثوبان ـ رضی الله عنه ـ می فرماید: شنیدم رسول الله ـ صلی الله علیه و سلم ـ فرمودند: «بر تو باد بسیار سجده بردن برای الله که تو سجده ای برای الله نمی بری مگر آنکه الله تو را به خاطر آن درجه ای بالا می برد و گناهی از گناهانت پاک می کند» [رواه مسلم] و این فضیلت در تمام سال وجود دارد.

2-روزه: از هنیده بن خالد ـ رضی الله عنه ـ از همسرش رضی الله عنها از برخی از همسران رسول الله ـ صلی الله علیه و سلم ـ روایت می کند که «رسول الله ـ صلی الله علیه و سلم ـ نهم ذی الحجه و روز عاشورا و سه روز از هر ماه را روزه می گرفت». (رواه الامام أحمد و أبوداود و النسائی)

امام نووی رحمه الله درباره روزه ایام ده گانه می فرماید: روزه آن شدیدا مستحب است.

3-تکبیر و تهلیل و تحمید: به دلیل آنچه در حدیث ابن عمر رضی الله عنهما که گذشت وارد شده است: «پس در این روزها (روزهای دهگانه) بسیار تهلیل و تکبیر و تحمید بگویید».

و امام بخاری رحمه الله می فرماید: «ابن عمر و ابوهریره رضی الله عنهما در روزهای دهگانه وارد بازار می شدند و تکبیر می گفتند و مردم به تکبیر آنها تکبیر می گفتند» و همچنین امام بخاری می فرماید: «و عمر ین الخطاب ـ رضی الله عنه ـ در قبه اش در منی [منا] تکبیر می گفت و اهل مسجد تکبیر او را می شنیدند و تکبیر می گفتند و مردم در بازار به تکبیر آنها تکبیر می گفتند چنانکه منی بر اثر تکبیر آنها به لرزه می افتاد».

و عادت ابن عمر این بود که در این ایام در منا و قبل از نمازها و در رختخوابش و در خیمه اش و در مجلسش و در حال راه رفتنش تکبیر می گفت و مستحب این است که تکبیر به صدای بلند باشد به دلیل فعل عمربن الخطاب و ابن عمر و ابی هریره رضی الله عنهما.

شایسته است ما مسلمانان این سنت فراموش شده را که متاسفانه حتی در بین اهل صلاح و خیر به فراموشی سپرده شده است به مانند آنچه در میان سلف صالحمان بود زنده کنیم.

نحوه تکبیر:

الف) الله اکبر، الله اکبر، الله اکبر کبیرا

ب) الله اکبر، الله اکبر، لا اله الا الله، و الله اکبر، الله اکبر، و لله الحمد.

ج) الله اکبر، الله اکبر، الله اکبر، لا اله الا الله، و الله اکبر، الله اکبر، الله اکبر، و لله الحمد.

4-روزه روز عرفه: روزه عرفه به دلیل آنچه از رسول الله ـ صلی الله علیه و سلم ـ در مورد روزه عرفه به ثبوت رسیده است مستحب است. رسول الله ـ صلی الله علیه و سلم ـ می فرماید:

«(ثواب) آن را نزد الله اینگونه احتساب می کنم که کفاره گناهان سال قبل و سال بعدش باشد». (رواه مسلم)

اما هر کس که خود در صحرای عرفه حاضر باشد (یعنی خود حاجی باشد) روزه برایش مستحب نیست زیرا رسول الله ـ صلی الله علیه و سلم ـ در حالی که روزه نبود در عرفه وقوف نمود.

5-فضیلت روز قربانی (نحر): بسیاری از مسلمانان از عظمت و بزرگی این روز غفلت می ورزند حال آنکه برخی از علما بر این نظر هستند که این روز مطلقا بهترین روز سال است حتی بهتر از روز عرفه. ابن قیم رحمه الله می فرماید: (بهترین روزها نزد خداوند روز نحر است که همان روز حج اکبر است). چنانکه در سنن ابی داود از رسول الله ـ صلی الله علیه و سلم ـ روایت است که فرمود: «بزرگترین ایام نزد الله سبحانه و تعالی روز نحر است و پس از آن روز قَرّ» و روز قر یعنی روز استقرار در منی که روز 11 ذی الحجه است و گفته شده است که روز عرفه بهتر است زیرا روزه اش کفاره گناهان دو سال است و هیچ روزی نیست که الله متعال به اندازه روز عرفه انسانها را از آتش آزاد سازد، به این دلیل که در این روز الله متعال به بندگانش نزدیک می شود و به خاطر اهل موقف (حجاجی که در عرفات وقوف کرده اند) به فرشتگان مباهات می کند. البته قول اول صحیح تر است زیرا حدیثی که درباره آن آمده معارضی نداردو الله اعلم. و چه روز عرفه بافضیلت تر باشد و یا روز نحر، انسان مسلمان چه حاجی باشد چه مقیم باید در به دست آوردن این فضایل و استفاده از فرصت کوشا باشد...

چگونه به استقبال این مواسم خیر برویم؟

1- شایسته است انسان مسلمان با توبه نصوح و صادقانه و برگشتن از گناهان و ترک آنها به استقبال این مواسم خیر برود زیرا این گناهان است که انسان را از فضل پروردگار محروم می سازد.

2- و هنچنین باید با عزم صادق و جدی برای اغتنام این فرصتها از این مواسم مبارک استقبال کنیم و هر که با خداوند صدق ورزد، خداوند نیز او را تصدیق خواهد کرد:

{والذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا وإن الله لمع المحسنین} [العنکبوت/69]

(و کسانی که در راه ما جهاد کردند، قطعا آنها را به راه های خویش هدایت خواهیم کرد)

پس برادر و خواهر مسلمان من! تا فرصت هست از آن استفاده ببر. خداوند ما را بر قدردانی این مواسم موفق بدارد.


منبع: سایت منهجhttp://manhaaj.com/vb/thread479.html
 

آلبانی

کاربر ویژه انجمن
تاریخ ثبت‌نام
15/4/13
نوشته‌ها
457
پسندها
0
روزه روز عرفه که مصادف است با روز نهم از ماه ذی الحجه که فردای آن روز عید قربان است، سنت است، زیرا از ابوقتاده روایت است: «سئل رسول الله صلی الله علیه وسلم عن صوم یوم عرفة؟ فقال: یکفر السنة الماضیة و الباقیة، و سئل عن صوم یوم عاشوراء؟ فقال یکفر السنة الماضیة». مسلم (1162).

یعنی: «از پیامبر صلی الله علیه وسلم درباره روزه روز عرفه سؤال شد فرمود : گناهان سال گذشته و سال جاری را از بین میبرد و درباره روزه روز عاشورا از او سؤال شد فرمود : گناهان سال گذشته را از بین میبرد».

این حدیث صحیح است و لذا قابل مناقشه نیست.



اما در مورد روزه گرفتن در دهه اول ماه ذی الحجه چهار حدیث وارد شده است که سه حدیث از چهار حدیث مذکور صریح هستند اما بظاهر در تعارض همدیگر می باشند، و حدیث چهارم صحیح است اما غیر صریح.. ما در اینجا هر چهار حدیث را ذکر خواهیم کرد و درجه صحت یا ضعف آنها را از زبان علماء نقل خواهیم نمود:

حدیث اول: از ام المومنین عایشه رضی الله عنها روایت شده که گفت: «مَا رَأَیْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ صَائِمًا فِی الْعَشْرِ قَطُّ». صحیح مسلم (1176).

و در روایت دیگری گفته: «أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ لَمْ یَصُمِ الْعَشْرَ» مسلم (1176).

یعنی: «هیچگاه رسول خدا صلی الله علیه وسلم را ندیده ام که ده روز (اول ماه ذی الحجه) را روزه گرفته باشند». و در روایت دیگر: «پیامبر صلی الله علیه وسلم ده روز (نخست ماه ذی الحجه) را روزه نگرفتند».

این حدیث کاملا صحیح است.



حدیث دوم: از دو طریق وارد شده است:

1- از طریق حفصه بنت عمر رضی الله عنهما روایت شده که گفت: « کان یصوم تسع ذی الحجة، و یوم عاشوراء، و ثلاثة أیام من کل شهر، أول اثنین من الشهر، و الخمیس، و الاثنین من الجمعة الأخری». "الجامع الصغیر" للسیوطی (7078).

یعنی: «پیامبر صلی الله علیه وسلم نُه روز ذیالحجه و روز عاشورا و سه روز از هر ماه و اولین دوشنبه ماه، و پنج شنبه و دوشنبه جمعه آخر ماه را روزه میگرفت».

این حدیث ضعیف است و علامه ناصرالدین البانی رحمه الله در "ضعیف الجامع" (4570) آنرا ضعیف دانسته است.

2- از هنیده بن خالد از همسرش از یکی از همسران پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت است: «کان رسول الله صلی الله علیه وسلم یصوم تسع ذی الحجة، و یوم عاشوراء و ثلاثة أیام من کل شهر، و أول اثنین من الشهر و الخمیس». مسند أحمد (21829)، وأبو داود (2437)، نسائی (2417).

یعنی: «پیامبر صلی الله علیه وسلم نُه روز ذیالحجه و روز عاشورا و سه روز از هر ماه و اولین دوشنبه و پنج شنبه ماه را روزه میگرفت».

بر سر تضعیف و تصحیح این حدیث مابین علماء اختلاف نظر هست؛ خود امام ابوداود که حدیث را در کتابش آورده در مورد آن سکوت کرده است یعنی نه صحیح دانسته و نه ضعیف، ولی امام زیلعی این حدیث را در کتاب "نصب الرایة " (2/157) بعنوان حدیث ضعیف شناخته است.

اما علامه ناصرالدین البانی در کتاب " صحیح أبی داود" (2437) این حدیث را صحیح دانسته است.



حدیث سوم: از ابوهریره رضی الله عنه روایت شده که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «ما من أیام أحب إلی الله أن یتعبد له فیها من عشر ذی الحجة یعدل صیام کل یوم منها بصیام سنة وقیام کل لیلة منها بقیام لیلة القدر».سنن ترمذی (758).

یعنی: «هیچ روزی از ایام سال نزد خدا محبوتر از ده روز اول ذی الحجه نیست که در آن عبادت کرد، که روزه هر روز آن معادل روزه یکسال است و قیام (نماز) هر شب آن معادل قیام شب قدر است».

این حدیث ضعیف است و علمای زیادی آنرا تضعیف کرده اند، از جمله کسانی که این حدیث را ضعیف می دانند عبارتند از:

- بغوی در "شرح السنة" (2/624).

- ابن تیمیة در"شرح العمدة (الصیام)" (2/555).

- ابن رجب در" فتح الباری" (6/119).

- محمد المناوی در"تخریج أحادیث المصابیح" (2/199).

- سیوطی در "الجامع الصغیر" (8013).

- مبارکفوری در "تحفة الأحوذی" (3/180).

- ألبانی در "السلسلة الضعیفة" (5142).



حدیث چهارم: که به صراحت از روزه گرفتن در دهه اول ذی الحجه سخن نگفته است:

ابن عباس رضی الله عنهما روایت می کند که: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «مَا الْعَمَلُ فِی أَیَّامٍ أَفْضَلَ مِنْهَا فِی هَذِهِ (یعنی عشر ذی الحجة‏)». قَالُوا: وَلا الْجِهَادُ؟ قَالَ: «وَلا الْجِهَادُ إِلا رَجُلٌ خَرَجَ یُخَاطِرُ بِنَفْسِهِ وَمَالِهِ، فَلَمْ یَرْجِعْ بِشَیْءٍ». (بخاری:969)

یعنی: «هیچ عملی در ایام سال، بهتر از انجام آن، در این ایام (دهه اول ذی الحجه) نیست». پرسیدند: حتی جهاد؟ فرمود: «جهاد نیز با اعمال نیک این روزها، برابری نمی کند. مگر کسیکه با جان و مال خود در راه خدا بیرون شود و هیچ چیز را برنگرداند».

این حدیث صحیح است و همانطور که مشخص است درباره فضیلت انجام اعمال صالح در این ده روز سخن گفته است.



حال علمای اسلام با توجه به احادیث وارده و بعضا ضعف یا تعارض احادیث مذکور، آرای مختلفی نیز در خصوص روزه گرفتن در نُه روز ماه ذی الحجه دارند.

حدیث اول – که صحیح است - بظاهر روزه گرفتن در دهه اول ذی الحجه را مکروه می داند، زیرا اشاره شده که پیامبر صلی الله علیه وسلم هیچگاه در آن ایام روزه نگرفته اند، و حدیث اول با حدیث دوم (که در ضعف یا صحت آن اختلاف هست) در تعارض است، زیرا حدیث دوم روزه دهه اول ذی الحجه را مستحب و جزو سنت نبوی آورده است.

و حدیث چهارم – که صحیح است - اشاره ی صریحی به فضیلت روزه در آن ایام نکرده اما می تواند شامل روزه گرفتن هم بشود، زیرا قطعا روزه جزو فضایل اعمال است.

امام نووی رحمه الله در شرح حدیث مسلم (شماره ‏1176‏) می گوید:

«این گفته عایشه که: (هیچگاه رسول خدا صلی الله علیه وسلم را ندیده ام که ده روز (اول ماه ذی الحجه) را روزه گرفته باشند) که در روایت دیگر گفته: (ده روز ذی الحجه را روزه نگرفتند)، علماء فرموده اند: این حدیث مکروه بودن روزه در ده روز را متصور می کند، و منظور از "العشر: دهگانه" در حدیث یعنی: ایام نُه روز اول ذی الحجه، علما گفته اند: این حدیث قابل تاویل است، چراکه روزه گرفتن نه تنها در این ایام مکروه نیست بلکه بسیار مستحب است خصوصا در روز نهم آن یعنی در روز عرفه، چنانکه احادیثی در فضیلت آن وارد شده است، و در صحیح بخاری آمده که: رسول خدا صلی الله علیه وسلم فرمودند: «هیچ عملی در ایام سال، بهتر از انجام آن، در این ایام نیست» - یعنی دهه اول ذی الحجه – . پس این گفته عایشه رضی الله عنها چنین تاویل می شود که: پیامبر صلی الله علیه وسلم آن ایام را روزه نگرفت بخاطر آنکه احتمالا به بیماری دچار شده باشند و یا آنکه در سفری بوده باشند و یا دلایلی دیگری درکار بوده، و یا آنکه احتمالا خود عایشه پیامبر صلی الله علیه وسلم را ندیده باشند که ایشان روزه بوده اند، و لذا لازمه ی این (سخن عایشه) دلیل بر نگرفتن روزه نیست، و آنچه که این تاویل را تقویت می کند حدیث هنیده بن خالد از همسرش از یکی از ازواج پیامبر صلی الله علیه وسلم است که گفت: «پیامبر صلی الله علیه وسلم نه روز ذیالحجه و روز عاشورا و سه روز هر ماه و اولین دوشنبه و پنج شنبه ماه را روزه میگرفت» این حدیث را ابوداود و احمد و نسائی آورده اند و این لفظ ابوداود بود. والله اعلم».

و علامه محمد بن صالح العثیمین در این ارتباط می گوید: « درباره (روزه گرفتن) در این ایام دو حدیث متعارض وارد شده است، در یکی از آن احادیث آمده که رسول خدا صلی الله علیه وسلم آن ایام را روزه نمی گرفتند و در حدیث دوم ذکر شده که ایشان آن ایام را روزه می گرفتند. امام احمد رحمه الله در مورد تعارض بین این دو حدیث گفته: حدیث ثابت بر نافی مقدمتر است، ولی بعضی دیگر از علما حدیث نفی را ترجیح داده اند؛ زیرا حدیث نافی از اثبات صحیح تر است، اما امام احمد هر دو حدیث را ثابت می داند، و گفته: حدیث ثابت بر نافی مقدم است. و ما (ابن عثیمین) می گوئیم: هرگاه دو حدیث تعارض داشتند؛ (حکم) هر دو ساقط خواهد شد بدون آنکه یکی از آن دو بر دیگری تقدم داشته باشد، پس ما به حدیث صحیح و عام «ما من أیام العمل الصالح فیهن أحب إلی الله من هذه العشر: انجام عمل صالح در هیچ ایامی به اندازه ایام دهه نخست ذی الحجه نزد خدا محبوبتر نیست» بخاری. استناد می کنیم؛ پس عمل صالح در ایام دهه ذی الحجه - و از جمله روزه گرفتن- نزد خدا محبوتر از انجام عمل صالح در ده روز آخر رمضان است] یعنی حتی از ده روز آخر رمضان نیز فضیلت بیشتری دارد، اما شبهای دهه ذی الحجه از شبهای آخر رمضان با فضیلت تر نیست – مترجم[، با این وجود ایام دهگانه جزو ماه ذی الحجه است، مردم نیز از آن غافل شده اند، و مردم بر اساس عادتهایشان در این ایام بر قرائت قرآن و دیگر عبادات نمی افزایند و حتی گاهی بعضی از مردم تکبیر گفتن نیز بخل می ورزند!». "الممتع شرح زاد المستقنع" (ج 6، ص 469).



خلاصه اینکه: سه حدیث صریح درباره روزه گرفتن در دهه نخست (نُه روز اول) ماه ذی الحجه وارد شده است که دو حدیث از آن سه حدیث ضعیف هستند و لذا مورد استناد ما نیستند، اما حدیث دیگر مورد اختلاف است و بعضی آنرا ضعیف دانسته و عده ای دیگر نیز آنرا صحیح می دانند و برای استحباب روزه گرفتن در ایام دهه ذی الحجه به آن استناد کرده اند، اما بعضی دیگر از علما به حدیث غیر صریح بخاری استناد جسته اند که در آن به فضیلت انجام اعمال صالح اشاره کرده است و قطعا روزه گرفتن یکی از اعمال صالح است. بنابراین می توان گفت که روزه گرفتن و قرائت قرآن و قیام شب و خواندن اذکار و دیگر عبادات در آن ایام فضیلت زیادی دارند و کسانی که خواهان فضیلت هستند شایسته است از آن ایام نهایت استفاده را بکنند، چه با روزه گرفتن باشد یا قرائت قرآن و یا قیام و نماز شب و یا تمام آن اعمال را انجام دهند، چنانکه امام ابن قدامه رحمه الله در کتاب "المغنی (کتاب الصیام)" درباره آن ایام می گوید: «تمام ایام دهه ذی الحجه شریف و بافضیلت است و (اجر و ثواب) عمل در آن چندبرابر می شود، و تلاش بیشتر برای انجام عبادت در آن ایام مستحب می باشد».

منبع: سایت منهج
 
بالا